‘Eleanor & Park’ van Rainbow Rowell

Hadden we vorige week de winnaar van de Gouden Griffel, deze week een kanshebber voor de young adult literatuurprijs van Hebban.nl. Hebban.nl  is een community over boeken en lezen, met dagelijkse tips, nieuwsbrieven, weetjes en primeurs, zeer de moeite waard om er eens rond te kijken.

Buitenbeentjes

Eleanor en Park zijn allebei buitenbeentjes op hun middelbare school. Park, zoon van een Koreaanse moeder en Amerikaanse vader kan zich redelijk handhaven,  Eleanor die zich extravagant kleedt en een ‘attitude’ heeft,  is nieuw op school en heeft het moeilijk. Elke ochtend zitten ze bij elkaar in de schoolbus, langzaam maar zeker krijgen ze een band, ze worden hevig verliefd maar weten zich niet goed raad met hun gevoelens:  “want al haar gevoelens voor hem- die in haar hart zo warm en mooi waren- kwamen als de grootste kolder over haar lippen”.

Kwaadaardig

Hun geluk dreigt echter ten onder te gaan aan de thuissituatie van Eleanor.   Zij woont met haar moeder en drie jongere broertjes en zusjes bij hun kwaadaardige stiefvader. Geld is er niet, wat de stiefvader  binnenbrengt wordt uitgegeven aan drank,  haar moeder probeert angstvallig de vrede te bewaren  en Eleanor houdt zich gedeisd in de gedeelde slaapkamer met de jongere kinderen. Bij Park thuis vindt ze rust en een stabiel gezin. Het gaat allemaal goed tot Ritchie een ongezonde belangstelling voor zijn stiefdochter aan de dag begint te leggen en Eleanor een ingrijpende daad stelt.

Rainbow Rowell levert met dit boek een fenomenaal  young adult book af,  boeiend van begin tot eind.  Collega auteur John Green [ Een weeffout in onze sterren en Papertowns] zegt ‘tot over zijn oren verliefd te zijn’ op ‘Eleanor & Park’.  En terecht, een boek zo vol liefde en zo mooi geschreven kom je zelden tegen. 

‘Doodgewoon’ van Bette Westera

Aan het begin van de Kinderboekenweek wordt elk jaar de winnaar van de Gouden Griffel bekend gemaakt, de schrijver van het mooiste en beste kinderboek van het jaar ervoor.  De Gouden Griffel 2015 is voor Bette Westera met haar bijzondere dichtbundel over de dood.  Dat klinkt als een heel zwaar boek, maar dat is het niet. Zoals Bart Chabot ooit zei: “doodgaan is niet het einde van de weg, doodgaan is van alle dag”, zo heeft Bette Westera van de dood een poëzieproject gemaakt, met dagelijkse gebeurtenissen, humor maar ook met heel ontroerende gedichten.

Puppy

Zoals in het gedicht ‘Zijn stem’ over de jongen die langs het portret van zijn overleden vader loopt en een gesprek met hem begint: “…hij is nog in de buurt. Hij praat met mij. Hij mist mij ook, dat hoor ik aan zijn stem..”. Of het gedicht ‘Te klein’ over een doodgeboren broertje of zusje: “Je was nog kleiner dan je kleinste kleertjes. Je was nog kleiner dan je kleinste kruik…”. Humoristisch is het gedichtje ‘De erfenis’ waarbij alle spullen van oma verdeeld zijn over de familie, alleen de verteller kreeg niets, nou ja: “…En ik dan? Ik kom niks tekort. Ik had de eerste keus: ik heb al negen jaar haar ogen en haar neus”.  Niet alleen mensen gaan dood, ook de dieren komen aan hun eind. Zo zal poes Minoes op een dag haar laatste adem uitblazen: “…we nemen geen kanariepiet, geen goudvis en geen guppy. Als jij dood bent, poes Minoes, dan mogen we een puppy!”

Beleving

Bette Westera heeft voor dit project intensief samengewerkt met illustrator Sylvia Weve,  de gedichten en illustraties vullen elkaar aan,  vormen één geheel.  Het is een boek om telkens weer ter hand te nemen, dan eens dit gedicht en dan weer een ander gedicht te beleven.  Een boek dat op geen school mag ontbreken,  de gevoelens van kinderen bij de dood van alle dag worden zo goed verwoord, een gedicht uit deze bundel zegt duizend keer meer dan welk gesprek dan ook.