‘Donkere wegen’ van Ruth Rendell

Na het overlijden van zijn vader erft Carl Martin het ouderlijk huis. Zijn ouders zijn lang geleden gescheiden, zijn moeder bewoont inmiddels een huis in Camden.  Het ouderlijk huis staat in de Londense wijk Maida Vale, een zeer gewilde wijk, de huizenprijzen zijn hoog en huurders staan in de rij om de bovenverdieping van Carls huis te betrekken.  Carl heeft in no time een huurder, de saaie droogstoppel Dermot, die trouw elke maand 1200 pond afdraagt. 

Dodelijke afslankpillen

Carls vader had de wat vreemde gewoonte allerlei homeopathische middelen te verzamelen, gebruiken deed hij ze echter zelden. Er is daarom nog een flinke voorraad van allerlei soorten pillen  in de badkamer aanwezig en Carl is te lui om de handel op te ruimen. Bovendien is hij als beginnend auteur veel te druk  met zijn eerste roman.  Zijn oude vriendin Stacey die een carrière als actrice heeft opgebouwd, ze speelt nu  een hoofdrol in een bekende soapserie, doet een beroep op hem.  Ze is bezig haar mooie figuur te verliezen en wil dringend een afslankmiddel. En laat Carl nu in zijn voorraad pillen een probaat middel hebben. Hij verkoopt Stacey een vijftigtal capsules, een paar dagen later is ze dood.  Niemand legt het verband tussen hem en Stacey, tenminste dat denkt Carl. Maar hij heeft buiten zijn huurder Dermot gerekend, die denkt een mooi slaatje uit de hele toestand te slaan. Carl belandt in een nachtmerrie van gebeurtenissen, niets of niemand lijkt hem nog te kunnen redden. 

Afschuwelijke impulsen

Ruth Rendell is een ware meester in het schrijven van suspense.  Een ogenschijnlijk klein voorval gaat via vermoedens, verdenkingen en beschuldigingen al snel richting moord en doodslag.  Rendell zegt in een interview in 2005 dat ze zich prima in kan leven in mensen die door afschuwelijke impulsen worden gedreven.  ‘Donkere wegen’ is hiervan het harde bewijs, ondanks de gruwelijk gebeurtenissen krijg je toch bijna medelijden met de hoofdpersonen. En dat is precies het effect dat Rendell beoogt.