‘Pluk van de Petteflet’ en ‘Pluk redt de dieren’ van Annie M.G. Schmidt en Fiep Westendorp

Het is vijftig jaar geleden dat de eerste Pluk verscheen. Aanvankelijk als feuilleton in het tijdschrift Margriet, maar al snel ook in boekvorm. Het werd een klassieker. Elke voorlezer heeft wel eens dit boek ter hand genomen. Generaties zijn ermee opgegroeid. Iedereen kent Pluk, het jongetje dat met zijn kraanwagentje de Torteltuin redt. Die bevriend is met meneer Pen en een kakkerlak, Zaza, als huisdier heeft. Heel knus woont in het torenkamertje van de Petteflet. Zelfs als mevrouw Helderder hem er weg wil jagen zijn er de meeuwen en de Majoor die hem te hulp schieten.  De Majoor met zijn Langhors. Dezelfde die in het centrum van Ommen staat. 

Spijtebijt

Maar een stuk minder bekend is het vervolgdeel waarin Pluk de dieren redt. In dit deel maakt Pluk kennis met het jongetje Spijtebijt. Het jongetje is door twee Canadese beren opgevoed. Hij is daardoor nogal bijterig geworden. Wel heeft hij altijd gelijk spijt van wat hij gedaan heeft. Hij woont bij tante Pleeg, ook een bewoner van de Petteflet. Als de twee Canadese beren in de Torteltuin verschijnen is Spijtebijt de koning te rijk.  Hij wil weer bij ze wonen. 

Weerman
De beren en Spijtebijt trekken bij tante Pleeg in en het is er al snel een grote bende. Daarom moeten de beren weer weg, maar niet naar de dierentuin. Als altijd weet meneer Pen raad. Ze kunnen terecht bij de Weerman. Die heeft een klimaatexperimenteerkas om de aarde te redden. Maar Spijtebijt kan het niet laten en bijt de Weerman. Alle klimaten lopen vervolgens door elkaar heen, het is één grote chaos. Zal Pluk kunnen helpen? Hoe raken de klimaten weer op orde? En Spijtebijt, leert hij het bijten ooit nog af? 

Actueel

De twaalf verhalen van ‘Pluk redt de dieren’ zijn ook in de Margriet verschenen maar de tekeningen raakten zoek en konden dus niet in het eerste boek opgenomen worden. In de voorbereiding van een grote tentoonstelling over het werk van Fiep Westendorp werden ze teruggevonden. En zo kwam het tweede deel van Pluk tot stand. Actueler dan ooit met de huidige problemen rond de klimaatveranderingen. Maar vooral een heerlijk boek om voor te lezen.

‘De jongen en de Papegaaiduiker van Michael Morpurgo en Benji Davis

Allen Wilson en zijn moeder zijn aan boord van een schip dat bij de Scilly-eilanden in een vliegende storm op de rotsen loopt. Als ze van boord klauteren lijkt alle hoop verloren. Maar over de woeste zee komt een roeibootje hun kant op. Vuurtorenwachter Benjamin Postlethwaite heeft het schip in nood gezien en komt de opvarenden redden. Dertig mensen die naar het eiland geroeid moeten worden. Vijf keer gaat hij heen en weer. Tot alle mensen veilig zijn. 

Schilderijtje
In de vuurtoren kunnen ze een beetje op adem komen. Allen kijkt zijn ogen uit. Overal staan schilderijen van de vuurtorenwachter. Hij is er danig van onder de indruk. Als ze de volgende dag opgehaald worden, krijgt hij een klein schilderijtje mee. In het kille landhuis van zijn grootouders denkt hij dikwijls terug aan de vuurtorenwachter. Samen met zijn moeder schrijft hij een bedankbrief en ook daarna klimt hij geregeld in de pen. Nooit komt er een antwoord. Zou de vuurtorenwachter hen vergeten zijn? 

Papegaaiduiker
Allen zit al op kostschool als hij teruggaat naar Papegaaiduikerseiland. Hoe zou het met Postlethwaite zijn? Is hij daar nog?  Op weg naar de veerboot hoort Allen dat Benjamin er nog steeds woont. Maar vuurtorenwachter is hij niet meer. Die tijd is voorbij. De vuurtoren doet geen dienst meer.  De vuurtorenwachter heeft een nieuwe missie, hij verzorgt een jonge papegaaiduiker. Die vogels hebben het eiland lang gemeden.  Nu is er één gewond aankomen waaien.  Samen zoeken ze naar zandspiering, het favoriete eten van de papegaaiduikers.  

Ongeopend
Schilderen doet Benjamin nog wel. Alle muren hangen vol met zijn schilderijen. Zo heeft hij alle drenkelingen geschilderd. Allen hangt er ook tussen. Alleen is hij nu wel een kop groter en veel sterker. Ook vindt Allen alle brieven die ze ooit schreven. Ongeopend in een doos. Wat is daarmee aan de hand? Allen neemt de tijd om alles te ontdekken, samen met Benjamin woont en werkt hij op Papegaaiduikerseiland. 

Cadeauboek
Als je favoriete Engelse kinderboekenschrijver samen met je favoriete Engelse illustrator een boek maakt, dan moet je het lezen en ik raakte gelijk ontroerd door dit prachtige verhaal. Kinderen kunnen het zelf lezen vanaf ongeveer acht jaar. Het is een prachtig boek om cadeau te geven en om het heel vaak voor te lezen.

‘De grote tuin’ van Lola Randl

Filmmaker Lola Randl is van de stad naar het platteland verhuisd. Ze heeft besloten dichter bij de natuur te willen wonen en als het lukt ook een grote moestuin te beginnen. Net zoals haar moeder, die landschapsarchitect is, dat ook heeft. Samen met haar man betrekt ze een huis met een grote lap grond in de omgeving van Brandenburg. De eerste ochtend staat gelijk dorpsbewoner Irmgard, die liefkozend Irmi wordt genoemd, op de stoep. Irmi wil komen poetsen, dat heeft ze ook bij de vorige bewoner gedaan. 

Andere bezigheden
Via Irmi leert Lola haar dorpsgenoten kennen. Irmi bestiert samen met haar man Hermann een enorme tuin met de prachtigste bloemen en groenten. Om stik jaloers op te worden. Zoiets wil Lola ook. Maar ze heeft ook nog zoveel andere bezigheden. De zorg voor haar kinderen, haar minnaar waar ze geregeld een nachtje doorbrengt, haar therapeute in de stad die ze wekelijks bezoekt, dat is elke keer een hele onderneming en tenslotte is er nog de analyticus. Voorheen haar therapeut, maar daar is ze mee gestopt toen ze te vaak bij hem in bed belandde. 

Als dan ook nog het dorp overspoeld wordt met Japanse dames die een Japans theehuis opzetten, Hermann een beroerte krijgt en haar moeder van zich doet spreken, komt er van tuinieren niet dat wat ze gehoopt had terecht. 

DDR
In ongeveer 350 kleine hoofdstukjes van soms maar één alinea of op zijn langst anderhalve pagina vertelt Randl haar verhaal. Ze filosofeert over van alles en nog wat, van de oude DDR met zijn collectieve boerderijen tot een zwerm (bijen), van vrije tijd tot de invasie van de Japanse dames, van ruileconomie tot oud worden. Ondertussen leer je de bewoners van het dorp kennen en krijg je een beeld van hoe Lola in het dorp past en soms ook niet past. Moet ze er blijven wonen, moet ze terug naar de stad?  Ze weet het niet. 

Lola Randl (1980) is ook filmmaker. Ze heeft een flink aantal films op haar naam staan, heeft daar ook prijzen mee gewonnen. In 2014 maakte ze een documentaire over hoogopgeleide stedelingen die terug naar hun roots gaan op het platteland. Haar debuutroman ‘De grote tuin’ werd genomineerd voor de Deutsche Bucherpreis.

‘Mijn zelfleesboek voor groep 3’

Kinderen in groep drie van de basisschool krijgen het lezen zo langzamerhand onder de knie. Eigenlijk gaat het proces best heel snel. Na twee, drie maanden op school lezen ze al een aardig woordje mee. Voor deze kinderen is er het ‘Zelfleesboek’. Het boek begint eenvoudig met een zoekplaat met daarin zeven woorden als aap, mees en kook die opgezocht moeten worden. Eitje, denken Luca en Norah, twee kinderen uit groep drie, die woorden kennen we al. 

Boef en Agent
Een gedichtje over de bal en daarna een stripverhaal over het draakje Tuur dat zijn vuur kwijt is. Nog een gedichtje en een mop. En dan het verhaal van Haas die verliefd is op Kip. Dat kunnen de twee muiters nu al makkelijk lezen. De eerste verhalen zijn zonder interpunctie en ook zonder hoofdletters. Want zo gaat het op school ook. Boef en agent kennen ze nog uit de prentenboeken die in groep 1 en 2 voorgelezen werden. Nu kunnen ze dat zelf aan. Blijft toch grappig hoe Boef Agent altijd te slim af is. 

Luis

De vader van Suus en Sem is bang voor luis. Juf heeft gezegd dat er weer hoofdluis is. Pap raakt in paniek. Maar gelukkig weet Mam wel raad. De verhalen worden langer, de woorden moeilijker, de hoofdletters en de interpunctie komen erbij. Maar wat blijft zijn de geweldig mooie illustraties, ook bij de meer verhalende onderdelen. Aadje Piraatje, Spuit Elf, de buurman met zijn raket, de tweeling Bas en Ron, Vos en Haas, Aap en Mol, Dolfje Weerwolfje en nog veel meer hoofdpersonen doen mee. 

Leesplezier
De verhalen staan in AVI volgorde, oplopend van start naar eind drie. Met AVI wordt de technische leesvaardigheid van een kind gemeten. Dat zegt verder niets over het leesplezier. Leesplezier is niet afhankelijk van de technische vaardigheid. Leesplezier hangt samen met hoe leerkracht en ouders het lezen brengen. Fijn voor blijven lezen bijvoorbeeld, ook als het kind zelf kan lezen. Samen creëer je zo onvergetelijke momenten. 

Cadeau
Mijn Zelfleesboek is te leen in de bibliotheek. Maar het is ook een prachtig cadeau dat de goedheiligman kan schenken, of dat als verjaardagscadeau gegeven kan worden. Niet te lang mee wachten want voor je het weet zijn ze toe aan het volgende Zelfleesboek, die is  voor groep vier.

‘De vermiste meisjes’ van Kyle Perry

Limestone Creek is maar een kleine plaats in Tasmanië. Er is één middelbare school en de klas van lerares Eliza Ellis gaat een paar dagen op kamp in de Great Western Tiers, een ruig en bergachtig gebied.  Jasmine is één van de jonge studenten. Ze gaat met grote tegenzin, probeert eronderuit te komen maar haar vader Murphy levert haar persoonlijk af bij de bus. Stiekem heeft ze een paar blokjes marihuana meegenomen. Haar vader is de grootste wietkweker in de wijde omgeving, er is altijd wel wat voorhanden. 

BFF

Ook mee zijn de andere drie van de Fabulous Four: Jasmines best friends forever, Bree, Cierra en Georgia. Madison hoort daar ook min of meer bij. Madison vlogt, ze heeft duizenden volgers en ze is geenszins van plan haar telefoon thuis te laten, zoals de regel van het kamp is. Ook mee zijn twee leraren waarvan womanizer Tom de zwager is van Eliza Ellis. In de bossen huist de Hongerige Man. Volgens overleveringen happig op jonge meisjes. In 1985 zijn er een stel spoorloos verdwenen. 

Zwaargewond

En of de duvel ermee speelt, op de tweede dag gaat het mis. Mevrouw Ellis en een paar meisjes zijn druk in gesprek afgedwaald van de groep. Mevrouw Ellis wordt zwaargewond teruggevonden, van de meisjes ontbreekt elk spoor. Een grote politiemacht komt op de been om te gaan zoeken. Plaatselijke agent Doble staat onwillig zijn autoriteit af aan hoofdinspecteur Con Badenhorst en diens assistent, de Nieuw-Zeelandse Gabriella Pakinga. Er blijkt in Limestone Creek van alles aan de hand te zijn, het lijkt wel een beerput die opengaat. Wie is te vertrouwen, wie speelt een smerig spelletje en wie acteert zo goed dat iedereen op het verkeerde spoor zit? 

Drugs Counselor

Auteur Kyle Perry is een drugs counselor, hij werkt veel op middelbare scholen, in afkickklinieken en jeugdopvang. In zijn debuut weet hij zijn kennis over verdovende middelen goed toe te passen. Bovendien is hij op Tasmanië geboren en kent het Triers gebergte en de verhalen eromheen op zijn duimpje. Het spannende verhaal wordt door drie hoofdpersonen verteld, Murphy, Eliza Ellis en Con Badenhorst. Ze hebben elk hun eigen achtergrond en makkes. De ontknoping is verrassend, die hadden we niet aan zien komen. De thriller smaakt zeker naar meer, het wachten is dus op een volgend boek van Kyle Perry.