‘Neem me met je mee’ van Courtney Walsh

Emily Ackerman is terug op het eiland van haar jeugd, Nantucket. Tot haar elfde bracht ze elke zomer hier door. Samen met haar moeder en haar grootouders. In die ene zomer, achttien jaar geleden, voltrok zich het noodlot. Haar alleenstaande moeder kwam om bij een auto-ongeluk. Kort daarop pakten haar grootouders hun biezen, namen Emily mee en vertrokken naar North Carolina. Nu is haar grootvader overleden en hij heeft Emily het strandhuis nagelaten. Inclusief genoeg geld om het weer op te knappen. 

Jolie

Emily heeft in de laatste jaren overal en nergens als actrice gewerkt. Haar laatste productie flopte, ze is blij dat ze naar haar geliefde strandhuis kan. De eerste dag al loopt ze Jolie tegen het lijf. Ze blijkt de dochter van haar oude buurjongen Hollis te zijn. Van het gezin waar ze vroeger zoveel mee optrok. Ze zijn allemaal op Nantucket, de broer en zus van Hollis, zijn ouders. Emily wordt warm door het gezin onthaald. Hollis heeft een succesvolle carrière als honkballer achter de rug, stiekem heeft Emily dat wel gevolgd. Maar van de dochter wist ze niets. 

Brieven

De chemie tussen Emily en Hollis is er nog steeds. Emily laat zich echter leiden door de nagelaten brieven van haar moeder. ‘Wees voorzichtig, geef je hart niet zomaar aan iemand, blijf trouw aan jezelf’ zijn enkele van haar uitspraken. En Emily houdt zich daaraan vast. Niet beseffend dat haar moeders leven een paar keer een wending nam die niets met voorzichtigheid te maken had. 

Twijfel

Als Emily gevraagd wordt in het cultureel centrum een kindermusical te leiden twijfelt ze eerst. Maar het enthousiasme van haar buurmeisje Jolie trekt haar over de streep. Zelf heeft ze de liefde voor acteren ook op die manier gekregen. Ze krijgt veel hulp uit onverwachte hoek, de verbouwing van het strandhuis vordert gestaag, toch blijft de twijfel aan haar eigen kunnen.  En dan is er nog Hollis. Ze blijven om elkaar heen draaien, zal het ooit nog wat worden met die twee?! 

‘Neem me met je mee’ is het eerste deel in een nieuwe serie van Courtney Walsh. Romantiek met een religieus tintje in een Amerikaanse setting. Plezierig om te lezen met genoeg spanning om de afloop te willen weten.

‘Het jaar dat ik mijn haar verloor’ van Barbara van Beukering

Barbara van Beukering is februari 2020 te gast bij een aflevering van DWDD om haar net verschenen boek ‘Je kunt het maar één keer doen, een persoonlijke zoektocht naar sterven’ te promoten. Als ze vooraf bij de kapper is maakt die een opmerking over een kaal plekje in haar dikke haarbos. Nog niet echt kaal, het plekje is wat minder dicht begroeid, maar misschien toch goed om het bij een arts te laten zien. Barbara neemt het advies ter harte en komt bij een dermatoloog terecht. 

Biopt

Daar krijgt ze de geijkte vragen, heeft u stress, is er iets bijzonders gebeurd in uw leven? Er wordt een biopt gedaan en de uitslag is negatief op alopecia areata (een auto-immuunziekte met ontstekingsreacties rond de haarwortels en kaalheid als gevolg). Wat een opluchting. Toch zet het kaal worden door. Er volgen meer plekken. Ze kan wel janken bij de gedachte dat ze haar haar zal verliezen. 

Friesland

Het is 2020, kort na de eerste ‘foute’ diagnose breekt corona uit en volgt de lockdown. Barbara en haar twintig jaar oudere echtgenoot verhuizen naar hun huis in Friesland. Amsterdam, waar ze een appartement huren in de binnenstad, wordt hun te spooky. En of de toestand van haar haar en de toestand van het land nog niet erg genoeg is krijgen ook haar (schoon-)kinderen te maken met ellende en narigheid. 

Zorgenkinderen

Haar zoon die in de filmproductie werkt raakt werkloos, zijn vrouw heeft een depressie en hun driejarige zoon komt (ondanks de lockdown) geregeld bij opa en oma. Een dochter heeft een restaurant dat moet sluiten en een relatie die niet botert. En al zijn ze volwassen, het blijven haar kinderen waar ze zich zorgen om maakt. 

Geheim

Een goede vriendin en haar schoonzus overlijden kort na elkaar aan kanker, Twee doden in eigen kring terwijl corona om zich heen grijpt. Ondertussen beseft Barbara dat ze toch alopecia heeft. Haar haar valt steeds meer uit, ze wil het niet weten. Verstopt haar overgebleven haar onder een bandana, neemt een haarstuk en vertelt niemand over haar ziekte. Een geheim dat groter en groter wordt. 

In korte hoofdstukken neemt Van Beukering ons mee door haar rampjaar. Met een grote dosis humor maar ook eerlijk en open over haar ontreddering.

‘Een date met de dood’ van Julia Chapman

Delilah Metcalfe woont in Bruncliffe in de Engelse Dales. Haar huwelijk is op de klippen gelopen, het IT-bedrijf dat ze samen met haar ex had heeft ze gehouden net als hun huis. Hij was maar import, Delilah is een echte Dalesvrouw. Wel is ze nu naast haar IT-bedrijf een datingbureau begonnen, DDB. Ze organiseert speed date avonden die goed bezocht worden. De schrik slaat haar echter om het hart als twee mannen die daar aanwezig waren onder verdachte omstandigheden om het leven komen. 

Undercover

Samson O’Brien is ook opgegroeid in Bruncliffe maar niet een echte Dalesman. Zijn ouders kwamen van elders, Samson hoorde er nooit helemaal bij. Bovendien was zijn vader een drinkebroer die alle inkomsten van hun boerderij er in de kroeg doorjoeg. Doodarm waren ze en als zijn moeder al jong overlijdt zit het gezin echt in de vernieling. Samson groeit op voor galg en rad totdat een dorpsgenoot hem wijst op een vacature bij de politie. Hij laat de Dales achter zich, doet de politieopleiding, werkt als undercover en is na een misgelopen deal op zoek naar een veilige plek: Bruncliffe. 

Zwart zaad

Om toch wat inkomsten te hebben begint hij een detectivebureautje op de benedenverdieping van een kantoorpand. DDB is de naam. In hetzelfde pand zit ook Delilah en het is dat O’Brien zes maand huur vooruit wil betalen (zij zit op zwart zaad), anders had zij hem er linea recta uitgekickt. Samson was de beste vriend van haar in Afghanistan omgekomen broer. Nooit heeft Samson iets van zich laten horen toen dat gebeurde. Heel Bruncliffe kent dat verhaal en kijkt hem daarom met de nek aan.  Kunnen de tegenpolen Samson en Delilah samenwerken als het op moordzaken aankomt? Of zit de haat te diep en trekt elk zijn eigen plan. 

Humor

Julia Chapman is met ‘Een date met de dood’ een nieuwe detectiveserie begonnen. Dit eerste deel smaakt zeker naar meer. Je proeft de sfeer van een plattelandsdorp in de Dales. Er is veel Engelse humor, er is romantiek en de karakters worden liefdevol beschreven. Een heerlijk boek voor in de vakantie. Chapman heeft al drie vervolgdelen geschreven maar die zijn helaas nog niet in het Nederlands vertaald.

'Een date met de dood' is als luisterboek verkrijgbaar bij de Bibliotheek Online. 

‘Welke vogel hoor ik? Van Dominic Couzens

Vogelzang, je hoort het elke dag, waar je ook bent. Wandelend in het bos of op de hei, in de stad of op het platteland. Veel vogels die wij kennen zingen. Maar ze zingen niet voor ons. Nee ze zingen om een partner te imponeren. Om hun territorium af te bakenen. Om alarm te slaan. Maar dan heet het niet zingen, dan is het de roep. Wat is het verschil hiertussen? De roep is aangeboren, het zingen voor velen voor een deel aangeleerd. 

Bescheiden

Sommigen zijn echte imitators, beroemd daarom is de spotlijster van het Noord-Amerikaanse continent. Er zijn gedichten over hem geschreven en zelfs een boek draagt zijn naam als titel. Zijn bescheiden neefje de rosse spotlijster zingt echter vele malen mooier, heeft meer variatie en imiteert beter. Maar laat zich zelden zien, zo blijkt maar dat brutaliteit een grote bekendheid kan genereren. Het valt sowieso op dat onder de 52 vogels (voor elke week één) veel lijsters zitten. 

Zomer

Van alle continenten komen ze. De trekvogels horen vaak bij twee werelddelen, zijn ze hier uitgezongen, gaan ze in Afrika verder. De merel blijft hier, hij is de vogel die de lente aankondigt. Na de merel is de nachtegaal in het voorjaar te horen. Net terug uit Afrika doet hij zijn uiterste best om aandacht te krijgen. Ook terug uit Afrika is dan de rietzanger. Naarstig op zoek naar een vrouwtje vliegt hij al zingend de lucht in. Op het hoogtepunt van de zomer horen we de veldleeuwerik, zomerser kan het niet. 

Kraanvogels in koor

En dan is er nog het roodborstje. Prachtig zingend en hondsbrutaal. Vindt dat niemand in zijn territorium mag komen, zelfs het vrouwtje niet. Bij de meeste vogelsoorten is het het mannetje dat zingt, vrouwtjes kiezen dan aan de hand van dat gezang een partner. Om al die vogelgeluiden te leren (her)kennen is er bij elk hoofdstuk een QRcode toegevoegd. Met je telefoon scan je de code en kom je op de website van de uitgever waar alle vogelgeluiden te beluisteren zijn. Maar ook op Youtube zijn de geluiden te vinden. Ook het mijns inziens allermooiste geluid: dat van de kraanvogels. Zij zingen in koor. De mooie illustraties van Madeleine Floyd completeren de interessante informatie over deze zangvogels.