‘De leesclub aan het einde van de wereld’ van Sophie Green

Sybil woont in 1978 al meer dan vijfentwintig op Fairvale als haar zoon Ben zijn jonge Engelse bruid Kate introduceert op  hun bedrijf in de North West Territories , de out back van Australië. Zelf heeft  Sybil na haar huwelijk met Joe het stadse leven in Sidney opgegeven. Nu zou ze niet meer terug willen, ze herkent echter de aanpassingsstrubbelingen van haar schoondochter.

Omdat Kate net als Sybil van lezen houdt, besluit Sybil een leesclub in het leven te roepen.  Sybil’s vriendin Rita die bij de Flying Docters werkt is er gelijk voor te vinden, Della een Amerikaanse veedrijver op een naburige farm heeft er ook zin in en vanuit de stad ( bijna twee uur rijden met de auto) doet Sallyanne mee.  Twee keer per jaar komen ze bij elkaar, meer is door de weersgesteldheid niet mogelijk.

Out back

De leesclub wordt een succes, een beetje vanwege de boeken maar vooral vanwege het onderlinge contact dat de vrouwen krijgen. Leven in de out back is eind jaren zeventig geen sinecure, iedereen is op zichzelf aangewezen,  de band die de vrouwen door de leesclub met elkaar opbouwen versterkt hun zelfvertrouwen.  Jonge moeder Sallyanne kampt met huwelijksproblemen, Rita wordt haar luisterend oor. Della heeft het niet makkelijk als vrouw tussen allemaal stoere mannelijke veedrijvers, met Kate kan ze kletsen en voor het plezier paardrijden. Maar middelpunt blijft Sybil, zij is de regisseur van het geheel en heeft haar eigen demonen te overwinnen.

Portret

Sophie Green zet vijf schitterende portretten  neer.  In een rustige en kalme stijl laat ze je meeleven met deze interessante vrouwen die een hard leven hebben in een land waar op de boerderijen waar ze wonen de afstanden niet in mijlen of meters maar in dagritten te paard worden gemeten.  En de meeste zijn verschillende dagritten groot.  De roman beslaat drie jaar, om alles in een historisch perspectief te plaatsen worden per jaar een aantal memorabele gebeurtenissen genoemd.

‘Gouden kooi’ van Camilia Läckberg

Het lijkt erop dat Faye alles heeft wat haar hartje begeert.  Een fijne huwelijk, een prachtige dochter, Julienne, dankzij de zaak van haar man Jack een plek in het societyleven van Stockholm, toch begint dat leven wat te schuren. Enerzijds gaat ze bijna onderdanig mee in de wensen en verlangens van Jack, aan de andere kant zit er een andere Faye diep in haar. Een Faye die zelf de touwtjes in handen wil nemen, die zich niet langer wil meten met de superslanke maar o zo venijnige vriendinnen waar ze mee luncht. Alleen bij haar oude studievriendin Chris kan ze haar ei kwijt. Zij begrijpt het diepe verlangen dat Faye heeft.  Maar zelfs Chris weet niet van haar donkere verleden, de demonen uit haar jeugd.

 

Lurven

Als ze er even met dochter Julienne een weekendje uit wil en haar telefoon vergeet keert ze linea recta om naar huis. Daar treft ze Jack in de armen van een ander.  Ruzies, drama, scheiding, Faye staat zonder een cent op straat. Na drie weken treuren in bed wordt ze door haar vriendin Chris bij de lurven gepakt. Zij zorgt ervoor dat Faye haar oude vaardigheden weer ter hand neemt, haar organisatietalent, haar kennis van de financiële wereld, haar ondernemingslust.  Faye gaat haar talenten inzetten met maar één doel: wraak. Wraak op haar bedriegende ex die haar zoveel pijn bezorgd heeft.  Dan verdwijnt haar dochter Julienne en komt alles in een ander perspectief te staan.

Ui

“De wraak van een vrouw is prachtig en pijnlijk”. Dat is de subtitel van deze ongemeen spannende psychologische thriller. En de sleutel tot de ontknoping.  ‘Gouden kooi’ is als een ui, laagje voor laagje wordt langzaam afgepeld.  Soms levert dat een hint op over de afloop, bij een volgend laagje wordt je op het verkeerde been gezet.  Na elk laagje moet je doorlezen,  je moet weten hoe het afloopt.  Läckberg maakt haar reputatie als succesvol thrillerschrijver helemaal waar.  ‘Gouden kooi’ doet je uitzien naar het aangekondigde volgende deel van dit tweeluik.

‘Het roodborstje’ van Stephen Moss

Het roodborstje is in Groot Brittannië in tegenstelling tot in andere landen waar hij  grote parken, plantsoenen en bossen bevolkt, vooral een tuinvogel. Stephen Moss raakte gefascineerd door deze op het oog zo vrolijke, vriendelijke zwartogige vogel. Maar hij zag het al snel, schijn bedriegt. Het roodborstje is één van de meest agressieve vogels in de tuin. Een enorme territoriumdrift maakt van hem een kleine Napoleon. En dat mooie zingen, dat doet hij alleen maar om de concurrenten op afstand te houden. Onwetend van het werkelijke gedrag van deze kwelgeest heeft de Engelse natie het roodborstje tot de nationaal meest geliefde vogel uitgeroepen. Moss verbaast zich er enerzijds over,  aan de andere kant neemt het roodborstje in Engeland cultureel en historisch gezien een belangrijke plaats in.

Liedflard

Moss observeert vanuit zijn landelijke tuin in Somerset  het gedrag van het roodborstje. Per maand, beginnend in januari, start hij met zijn beschrijving: “ een bol vogeltje, druk in de weer. Met opgezette veren om zo warm te mogelijk te blijven draait hij zich om en toont een onverhoedse flits van kleur….. Met korte, schokkerige bewegingen trippelt de vogel over het geglazuurde gazon, wipt dan op een lage struik en schalt een korte liedflard”.  Beeldend en zelfs voor iemand die niet zo in vogels geïnteresseerd is heel begrijpelijk volgt Moss het roodborstje een jaar lang op de voet en lardeert zijn beschrijvingen met anekdotes, literaire en historische verwijzingen. Prachtige (historische) afbeeldingen en gedichten met bronvermelding en een bibliografie van geciteerde boeken complementeren  dit volgens Matthijs van Nieuwkerk ‘kleine meesterwerk’.

Schoonheid

Stephen Moss is ornitholoog en heeft een groot aantal werken op zijn naam. Voornamelijk vogelboeken maar ook over de natuur in het algemeen. Daarnaast werkt hij mee aan televisieseries en documentaires, onder andere The Nature of Britain en Springwatch. Ook geeft hij les in het schrijven van reis- en natuurverhalen aan de Universiteit van Bath. Zijn missie om een breed publiek kennis te laten maken met de schoonheid van de natuur is met dit boek zeker geslaagd.