Indonesische Archipel
Johannes groeit als kind van
een welgestelde familie op in Herwijnen. Hij kiest voor een militaire opleiding
bij de genie en komt als zodanig in 1799 in Indonesië ( toen Indië) terecht. Al snel weet hij op te klimmen op de
maatschappelijke ladder daar en trouwt in 1804. Na wisselende successen op
Java, vertrekt het gezin, er zijn inmiddels een paar kinderen geboren, in 1809
hals over kop naar Nederland. Na een kort onvrijwillig verblijf in Engeland
komen ze in 1810 in Nederland aan. Van den Bosch wordt ingezet bij de
bestrijding van Napoleon, ook hier wisselende successen, maar in 1815 is de
strijd gewonnen. Van de Bosch begint een volgend groot project uit te denken.
Weldadigheid
In 1818 is het zover, de
plannen voor de start van de Maatschappij van Weldadigheid worden uitgevoerd.
Van den Bosch heeft met zijn snelle geest en intelligentie een blauwdruk
geschreven voor de vorming van een instituut waar mensen die in armoedige
omstandigheden leven tot betere mensen verheven kunnen worden. Tot 1827 is hij
er intensief mee bezig maar dan wordt hij door Koning Willem I tot commissaris
generaal van de West benoemd. Na een reis door deze koloniën stuurt koning
Willem I hem gelijk door naar Indonesië, drie jaar is hij daar
Gouverneur-generaal om in 1834
uiteindelijk als Minister van Koloniën te worden aangesteld.
Kolonieman
Johannes van den Bosch was
dus echt een kolonieman. Land, kapitaal en arbeid, later nog aangevuld met
water, dat waren zijn ingrediënten om een gezonde kolonie op te bouwen. Of dat nu in Drenthe of
in Suriname was. Angelie Sens geeft hem een menselijk gezicht, laat heel veel
stemmen horen die hem om zijn stellingname bewonderden of minachtten. Ook veel
inzicht in zijn familieleven en de vrienden en vijanden die hij maakte. Alles heel
goed gedocumenteerd met een groot notenapparaat en bibliografie. Het boek is
genomineerd voor de Libris Geschiedenis Prijs.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten