Brief retour
Tori is dan ook heel verbaasd
als ze in de post een niet bestelbare retour aantreft, een brief die haar vader naar Japan gestuurd
heeft. “Mijn liefste Krekel. Ik hoop dat deze brief je weet te bereiken…” zo is
de aanhef. De ondertekening is nog geheimzinniger: ‘Hajime’, is dat de naam van
haar vader? Als ze later ook nog foto’s vindt, staat haar besluit vast. Tori
vertrekt naar Japan om de geschiedenis van haar vader te ontdekken.
Schrijnend
Twee verhaallijnen, één in
het verleden en één nu. De zoektocht van
Tori levert een mooi beeld op van een vader-dochter relatie. Met openheid,
liefde, maar ook een zekere schroom om dingen te vertellen dan wel te vragen. Als
journaliste is Tori gewend onderzoek te doen, maar haar eigen vader bevragen
blijkt toch van een andere orde. De verhaallijn in Japan in 1957 is zeer verschillend
van de lijn in het nu. Het taalgebruik is plechtiger en verrijkt met Japanse
uitdrukkingen, de verhoudingen in een Japans gezin lijken goed getroffen en de werkelijkheid
van een gewenste zwangerschap in een ongewenste omgeving is schrijnend. Al met
al een prachtige roman, gebaseerd op feitelijkheden uit de Japanse
geschiedenis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten