Concentratiekamp
Sarah verblijft samen met
haar zoontje nog op hun boerderij maar wordt net als haar bedienden door de
Britten “voor hun veiligheid” naar een concentratiekamp in Bloemfontein
gestuurd. Hun boerderij wordt platgebrand, de dieren gedood en het land met
zout bewerkt zodat er nooit meer iets zal groeien. In het kamp worden de
Afrikaners vernederd, uitgemergeld, de kinderen worden hen afgepakt, de enige
ontsnapping is trouw beloven aan de Britten.
Slim
Het tweede luik vertelt het
verhaal van Rayna, haar dochter Irma en kleinzoon Willem (1976-2010). Ook zij zijn
Afrikaners, hangen deels nog de oude waarden aan. Willem is echter de
uitzondering. Hij is slim, denkt over veel dingen na en praat het liefst in het
Engels. Willem is een lastige tiener,
zijn moeder kan niet met hem overweg. Zijn stiefvader Jan, een doorgewinterde
militair, weet wel een oplossing. Stuur Willem naar een kamptraining van Nuwe
Sonsopkoms Safari Rangers, daar zal hij man worden. Grootmoeder Rayna is woest.
Ze hadden Willen bij haar moeten brengen, zij kan wel met hem overweg.
Buigen
Luik drie is het kamp. Niet
een rangerskamp maar een paramilitair kamp. Willem komt er al snel achter dat
het er vreselijk is. De leider, de Generaal en zijn hulpje Volker zijn
nietsontziend. Alle tieners moeten eraan geloven, ze worden vernederd, getreiterd,
gemarteld en uitgehongerd. Maar Willem wil niet buigen. Samen met Geldenhuys,
het pispaaltje van iedereen, probeert hij te ontsnappen. Het lukt hem een foto
te maken en naar zijn grootmoeder te sturen. Maar ze worden teruggesleept en meer
dood dan levend in het strafhok de Vogelkooi gestopt. Wie kan hen nog van een
wisse dood redden?
Het verhaal in het derde luik
is waar gebeurd, Damian Barr kwam het door een krantenbericht op het spoor. Na vijf
jaar research in Engeland en Zuid-Afrika begon het schrijven van dit boek dat eindigt
met de rechtszitting waarin de Generaal terecht staat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten