‘De redder’ van Mathijs Deen

In Engeland vindt een wandelaar in een grot aan de kust een stoffelijk overschot. Nou ja, wat ervan over is. Dat is niet veel, maar er is een duidelijk aanknopingspunt, de restanten zijn gehuld in een reddingsvest van een boot met de naam Pollux. Het is al snel duidelijk dat het gaat om een gezonken schip in het Waddengebied. Bij het redden van de bemanning waren zowel de reddingbrigades van Ameland als die van het Duitse eiland Norderney betrokken. Ameland bracht de meeste drenkelingen aan land, Norderney zorgde voor de kapitein en twee matrozen. Uiteindelijk werd de kapitein als vermist opgegeven. Dat alles vond zo’n twintig jaar geleden plaats. 

Rimbach

Brigadecommandant van de Marechaussee Geeske Dobbenga krijgt de zaak doorgespeeld. Ze is aan het afbouwen naar haar pensioen, dit zal haar laatste klus zijn. Aan Duitse kant wordt Liewe Cupido ingeschakeld. Maar hij is niet bij de les, zijn hoofd is bij een begrafenis op zijn geboorte-eiland Texel. Daarom wordt de jonge rechercheur Xander Rimbach opgeroepen, hij werkte al eens met Cupido aan een andere zaak, aan hem de opdracht hierin te duiken. 

Garnalen

Allereerst neemt hij contact op met de vermoedelijke dochter van de kapitein. Of zij DNA af wil staan. Dat weigert ze en ook haar moeder wil niet meewerken. Vervolgens gaat Rimbach naar Norderney om met een aantal oud-bemanningsleden van de reddingboot te praten. Veel wijzer wordt hij niet en na het eten van een broodje garnalen gaat hij onderuit en wordt per helikopter naar het ziekenhuis afgevoerd. Het schiet allemaal niet op. 

Dobbenga neemt Ameland voor haar rekening. Ook daar verschillende verhalen, ze kloppen niet met de Duitse versies van het logboek. Maar wie weet na twintig jaar nog precies hoe het allemaal gebeurd is? Nu zijn assistent uitgeschakeld is, moet Cupido zelf wel weer in touw komen. Met tegenzin gaat hij aan het werk. Hoe gaat hij dit volhouden, deze klus die hem zozeer met zijn eigen emoties confronteert? 

Waddenthriller

Mathijs Deen levert weer een puike Waddenthriller af. Hoe gecompliceerd het ook lijkt,  zeker omdat alle karakters afzonderlijk aan het woord komen. Toch is het een fascinerende verhaallijn die naar een onafwendbaar slot toewerkt. Deen kent het Waddengebied door en door, zijn liefde voor landschap en bewoners spat van elke bladzijde.

‘O Pinokkio’ van Imme Dros en Carll Cneut

In de Volkskrant van zaterdag 4 augustus hield Ionica Smeets een pleidooi om je hele leven lang jeugdboeken te blijven lezen. “Lees jezelf jong’ was het motto en ik kan het daar alleen maar hartroerend mee eens zijn. Zij spreekt over haar ervaring hoe ze als student in een bibliotheek werkte en met het opruimen van al die kinderboeken gefascineerd raakte door de grote verscheidenheid en de kwaliteit van de jeugdboeken. Zelf heb ik ook een leven lang in de bibliotheek gewerkt en net als bij haar geldt voor mij nog steeds de aantrekkingskracht van een goed kinderboek. Daarom in deze rubriek in het vervolg meer aandacht voor deze fantastische tak van de literatuur. 

Nieuwe versie

Om te beginnen is er deze week het boek ‘O Pinokkio’. Neem de grand old lady van de Nederlandse jeugdliteratuur, voeg daarbij een Vlaamse illustrator van wereldfaam, geef ze een Italiaans sprookje in handen en een nieuwe versie van Pinokkio is geboren. Allemaal kennen we Pinokkio maar hoe ging dat verhaal ook alweer precies? Na het lezen van deze Pinokkio vergeet je dat nooit meer. 

Haasje

De oude timmerman Geppetto maakt speelgoed en op een dag komt er een houten pop onder zijn handen vandaan. Al tijdens het hameren begint de pop te jammeren, als hij klaar is, is het een marionet die uit zichzelf beweegt en praat. Ondeugend is hij ook, gooit alles om en moet nog heel veel leren. Leren luisteren, wat vandaag en morgen is, dat hij naar school moet. Op weg daarnaartoe komt hij langs het marionettentheater en laat zich naar binnen lokken. Zo raakt hij zijn vrijheid kwijt, belandt in heel veel avonturen, bijt van zich af, is vaak het haasje maar komt uiteindelijk weer goed terecht. 

Griffel of penseel

De zeggingskracht van het verhaal, de rijke taal die kort en puntig is, geen woord te veel en toch beeldend, wat een heerlijk boek levert dat op. Om voor te lezen (en voorlezen mag ook nog aan een twaalfjarige, daar is niets mis mee!), om zelf te lezen vanaf een jaar of acht. De bijzondere en krachtige illustraties van Carll Cneut geven een extra dimensie aan het verhaal. Dit boek is zeker een kanshebber voor een zilveren of gouden griffel en/of penseel in 2025.

‘Boeken, thee & troost’ van Hika Harada

Sango Takashima verhuist van het kleine Obihiro naar Tokio om de boekenwinkel van haar overleden broer Jirõ voort te zetten. Hij is al een tijd geleden overleden, Sango moest eerst moed verzamelen om deze stap te zetten. Ze leest weliswaar veel, heel veel zelfs, maar tweedehandsboeken zijn een vak apart. De grote stad, het feit dat ze niets van winkelbeheer weet, dat helpt allemaal niet. Toch gaat ze, met een droef hart, haar familie en vrienden achterlatend. 

Nieuwsgierig

Gelijk de eerste dag komt haar nichtje Mikiki, die Japanse letterkunde aan de universiteit studeert, een kijkje nemen. Gestuurd door haar moeder die bezorgd is over Sango. Hoe zal zij zich, die niets van de wereld weet, in Tokio handhaven? Hoewel ze elkaar nauwelijks kennen, is er gelijk een band tussen Sango en Mikiki. Bovendien is Sango nieuwsgierig van aard, ze heeft al snel goed contact met de huurder van de bovenverdiepingen van het pand en ook met haar naaste buren die een koffietentje hebben. Over geld hoeft ze zich geen zorgen te maken, het pand is schuldenvrij en de huurinkomsten zijn goed. Dat er weinig klanten zijn, dat geeft dus niet. 

Luisterend oor

Mikiki komt steeds vaker in de winkel, soms wel elke dag. Als haar oudtante Sango even weg moet om iets te regelen, past Mikiki op de winkel. Ze nemen ook telkens lekkere hapjes voor elkaar mee. Voor lunch of avondeten. En als het zo uitkomt delen ze het ook met de klanten. Want Sango verkoopt niet alleen boeken, ze is vooral ook een luisterend oor voor de veelal jonge mensen die haar winkel bezoeken. Mikiki begint zelfs achterstand op te lopen met haar studie. De winkel is zoveel aantrekkelijker dan de colleges Japanse literatuur. In de winkel gebeurt het echt, er is een schat aan boeken, hier zou ze wel altijd willen zijn. 

Vormelijkheid

Wie iets meer over Japan, over de cultuur, het eten of de omgangsvormen wil weten moet zeker dit boek lezen. De Japanse vormelijkheid, de omgang met elkaar, krijgt in deze roman betekenis waardoor je het land en de mensen beter leert begrijpen. Ook het verschil in generaties, Harada laat afwisselend Sango en Mikiki aan het woord, wordt helder. Eerder kwam het boek ‘Sparen voor geluk’ van Harada al in Boek van de Week voorbij.

‘Een moordgids voor antiekverzamelaars’ van C.L. Miller

Veertiger Freya werkt met plezier bij het Victoria en Albert Museum in Londen. Toch kijkt ze wel eens verlangend terug naar het begin van haar carrière, toen ze samen met Arthur, een vriend van haar tante Carole, op antiekjacht ging. Bij één zo’n jacht belandden ze in Caïro, waar haar vriendje Asim hen naar een fabriekje dat replica’s maakte leidde. Hij moest het met de dood bekopen, Freya vluchtte in paniek en Arthur was nergens te bekennen. Hierna heeft ze nooit meer met Arthur samengewerkt. 

Tante Carole

Maar nu belt haar tante Carole haar dat Arthur onder verdachte omstandigheden is overleden. Mogelijk was het een val van de trap, mogelijk is hij daarbij een handje geholpen. Of Freya met spoed naar Little Medlington wil komen. Eerst is Freya afwijzend, ze is verdrietig, haar dochter studeert sinds kort in de VS, de scheiding met haar man James wordt definitief nu hij hun gezamenlijke huis wil verkopen, Freya ziet haar toekomst somber in. Aan de andere kant kan ze tante Carole niets weigeren, haar tante stond altijd voor haar klaar en Arthur, die een antiekwinkel runde, is haar tantes beste vriend. 

Schone schijn

Tante Carole is verontwaardigd over de politie die de dood van Arthur af wil doen als een ongelukkige val van een oudere man. Zij is ervan overtuigd dat Arthur is vermoord. Ze wil dan ook samen met Freya op onderzoek uit. Freya sputtert eerst wat tegen maar gaat de volgende dag toch met tante Carole naar de tearoom van Agatha. Agatha is namelijk van alles wat er in het dorp omgaat op de hoogte. Hun verbazing is groot als ze van Agatha een brief krijgen, een brief van Arthur die hij een week geleden bij haar afleverde. De inhoud van de brief is verontrustend, Arthur weet zeker dat hij vermoord zal worden en geeft een aanwijzing hoe ze hun onderzoek kunnen beginnen.  Al snel zitten ze in een ingewikkelde zaak waarin schone schijn overheerst! 

Cozy crime

Cara Miller is de dochter van antiekkenner Judith Miller die verbonden is aan de BBC serie The Antique Roadshow. Zelf werkte ze ook in het antiek. Met deze kennis heeft ze een prima detective geschreven, cozy crime van de bovenste plank. Een tweede boek over Freya en tante Carole staat op de rol voor 2025.