Nieuwsgierig
Gelijk de eerste dag komt haar nichtje Mikiki, die Japanse letterkunde aan de universiteit studeert, een kijkje nemen. Gestuurd door haar moeder die bezorgd is over Sango. Hoe zal zij zich, die niets van de wereld weet, in Tokio handhaven? Hoewel ze elkaar nauwelijks kennen, is er gelijk een band tussen Sango en Mikiki. Bovendien is Sango nieuwsgierig van aard, ze heeft al snel goed contact met de huurder van de bovenverdiepingen van het pand en ook met haar naaste buren die een koffietentje hebben. Over geld hoeft ze zich geen zorgen te maken, het pand is schuldenvrij en de huurinkomsten zijn goed. Dat er weinig klanten zijn, dat geeft dus niet.
Luisterend oor
Mikiki komt steeds vaker in de winkel, soms wel elke dag. Als haar oudtante Sango even weg moet om iets te regelen, past Mikiki op de winkel. Ze nemen ook telkens lekkere hapjes voor elkaar mee. Voor lunch of avondeten. En als het zo uitkomt delen ze het ook met de klanten. Want Sango verkoopt niet alleen boeken, ze is vooral ook een luisterend oor voor de veelal jonge mensen die haar winkel bezoeken. Mikiki begint zelfs achterstand op te lopen met haar studie. De winkel is zoveel aantrekkelijker dan de colleges Japanse literatuur. In de winkel gebeurt het echt, er is een schat aan boeken, hier zou ze wel altijd willen zijn.
Vormelijkheid
Wie iets meer over Japan, over de cultuur, het eten of de omgangsvormen wil
weten moet zeker dit boek lezen. De Japanse vormelijkheid, de omgang met elkaar,
krijgt in deze roman betekenis waardoor je het land en de mensen beter leert
begrijpen. Ook het verschil in generaties, Harada laat afwisselend Sango en
Mikiki aan het woord, wordt helder. Eerder kwam het boek ‘Sparen voor geluk’ van Harada al in Boek van de Week voorbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten