‘Het geheime boek van Flora Lea’ van Patti Callahan Henry

Hazel Linden werkt in 1960 bij een antiquariaat maar het is haar laatste werkdag, ze gaat naar het beroemde veilinghuis Sotheby. Het is een fantastische uitdaging, al zal ze de gezelligheid van de winkel zeker gaan missen. De laatste klus in de winkel is het uitpakken van de post. Altijd weer spannend of er iets bijzonders of kostbaars bij zit. Vandaag zijn het een eerste druk, een handgeschreven brief van Hemmingway, een getekende druk van De Hobbit en een eerste druk van een geïllustreerd sprookje van de Amerikaanse auteur Peggy Andrews. 

Theems

Bij het zien van de eerste tekening begint haar hart al sneller te bonzen. Het is een rivier van sterren met twee meisjes ernaast. Als dan de titel van het boek zichtbaar wordt, is ze verbijsterd: Whisperwood and the River of Stars. Whisperwood, het geheime woud dat ze samen met haar jongere zusje Flora had bedacht. Waar ze hele verhalen mee gemaakt hadden, geheimzinnig en alleen bedoeld voor hun tweeën. Whisperwood dat met Flora in de Theems verdween, want in die rivier is ze verdronken. Nooit werd haar lichaam gevonden, hoe kan het dat er een boek over hun fantasiewereld verschenen is? Leeft Flora nog? Heet ze nu Peggy Andrews? Vragen, vragen, vragen! 

Knuffel

In 1940 verdween Flora. Zij en Hazel waren net als zoveel kinderen in Engeland aan de vooravond van WOII naar het platteland gestuurd. In Oxfordshire kwamen ze terecht bij een lieve gastvrouw met een tienerzoon, net zo oud als Hazel. Op een mooie zonnige oktoberdag gaan ze naar de rivier de Theems. En terwijl Hazel en Harry met andere dingen bezig zijn, verdwijnt Flora. Haar knuffel valt in het water, er wordt verondersteld dat Flora hetzelfde is overkomen. Het verdriet is onnoemelijk, Hazel voelt zich verschrikkelijk schuldig, ze had beter op moeten letten, dan was er niets gebeurd. En nu, twintig jaar later, staat door de vondst van het boek over Whisperwood haar hele leven op de kop! 

Patti Callahan Henry kwam in aanraking met het fenomeen Pied Piper, de regeringsoperatie waarmee in 1939 alle kinderen uit Londen naar elders werden overgebracht. “Weggestuurd vanwege de Duitse bommen, voorzien van bagagelabels om de nek en gasmaskers in de rugzak”. Met dit in gedachten begon ze deze sterke roman over liefde, trouw en familie.

‘De zomer die alles was’ van Mariska Overman

Puca heeft zomervakantie. Ze is gelukkig weg uit groep acht, ze kijkt verlangend uit naar de middelbare. Op school werd ze gepest, vanwege haar naam, vanwege nog het één en ander. Ook omdat ze dieren begraaft. In het bos dicht bij haar huis. Haar klasgenoten vonden haar raar, punt uit. Thuis is het ook niet gezellig, haar jongere broer Toff is druk en zeer aanwezig. Dat heeft wel een naam maar die is Puca vergeten. Haar moeder zorgt voor hun tweeën, haar vader is meestal aan het werk in een koud land. En als hij wel thuis is, schreeuwt hij of is niet te genieten. Nu heeft hij bericht gestuurd dat ze naar zee gaan. Puca wil niet, Toff wil niet en eigenlijk wil hun moeder ook niet. 

Klok

Op een ochtend treft ze een jongen in het bos. Hij is nieuw in de straat, ze heeft hem wel eens gezien. Ze raken aan de praat, met hem kan ze gewoon praten. Hij vindt haar antwoorden normaal, kijkt haar niet aan alsof ze een freak is. Eerst is Puca wantrouwend, Rover gedraagt zich zo anders dan haar klasgenoten. Het lijkt te klikken, nu kan ze de dagen wat sneller doorkomen. De tijd ging zo langzaam, zes weken klokkijken of het al wat opschiet, dat is niet te doen. 

Vertragen

Maar voor Rover is het juist andersom. Hij wil de tijd vertragen, zo lang mogelijk over een dag doen. Die dag een beetje leuk doorbrengen. Hij maakt er geen geheim van waarom hij dat wil. Hij gaat namelijk dood, is terminaal ziek, iedere minuut telt voor hem. Puca en Rover trekken steeds meer met elkaar op. Door Rovers houding durft Puca de wereld beter aan. Ze komt veel bij hem, ook als het steeds minder met hem gaat. Een vriendschap die kort zal zijn maar voor Puca een wereld van verschil maakt. 

Kinderwereld

Mariska Overman is docent filosofie en levensbeschouwing. Samen met haar man maakte ze een kaartspel om met kinderen over de dood te praten. ‘De zomer die alles was’ is haar vierde jeugdboek. In een korte, bondige stijl leef je met Puca en Rover mee. Het laat je kennismaken met een kinderwereld die voor ons volwassenen vaak verborgen ligt. Het motto ‘Lees jezelf jong’ is hier dus zeker van toepassing.

‘De geheimen van het Italiaanse eiland’ van Barbara Josselsohn

Mia is onderweg naar het huis van haar onlangs overleden grootmoeder Lucy. Voor het huis in de verkoop gaat wil Mia nog één nacht in het huis doorbrengen. In de trein ernaartoe overdenkt ze de afgelopen dagen. Mia’s moeder leeft niet meer, broers, zussen, ooms, tantes, ze zijn er niet. Het was altijd Lucy en Mia, Mia groeide zelfs op bij haar grootmoeder. Mogelijk is er nog familie in Italië, Lucy kwam in WOII als vluchteling naar de VS. Maar Mia weet daar niets over, Lucy was nooit scheutig met verhalen over haar jeugd. 

Trouwjurk

Na een heerlijke maaltijd met haar jeugdvriendin Erica arriveert Mia bij het huis. Het is niet alleen dat ze hier de nacht door wil brengen, ze moet ook op zoek naar iets wat haar grootmoeder voor haar achtergelaten heeft. Lucy was er altijd heel geheimzinnig over en Mia moet het zelf vinden. Na lang zoeken treft Mia een oude trouwjurk aan, eentje die haar oma niet gedragen heeft. Dat weet ze zeker. Er is een brief van de notaris over een oud kasteel in Italië en een sleutel van een opslagruimte. Nooit heeft haar grootmoeder met een woord gerept over een kasteel waar de familie belang bij had. Het raadsel rond Lucy wordt steeds groter, er zit voor Mia niets anders op dan naar Italië af te reizen! 

1943

In 1943 lijdt de Italiaanse bevolking al onder het oorlogsleed. Italië is de agressor tot in september de geallieerden het land binnen vallen en Duitsland zich tegen het land keert. Alle verhoudingen veranderen, zo ook voor de drie zussen Annalisa, Giulia en Emilia. Ze vluchten van het vasteland naar het eiland Parissi, hier hopen ze onderdak en familie te vinden. In de keuken van het kasteel daar is wel werk voor ze maar Annalisa heeft meer ambities. Ze probeert in contact te komen met de eigenaar die teruggetrokken in een deel van het grote kasteel woont.  Het lukt haar hem te spreken te krijgen en ze weet zijn vertrouwen te winnen. Maar is dat genoeg om ongeschonden de oorlog door te komen? 

Josselsohn weet de karakters in dit verhaal warmte en diepte mee te geven en dat op de lezer over te brengen. De roman is het eerste deel in een serie over de drie zussen.

‘De vergeten buurttuin’ van Sharon Gosling

Luisa MacGregor is niet gelukkig met haar baan. Ze is in dienst van een bekende tuinontwerper, na de zoveelste kleinering is ze er wel klaar mee, maar wat dan? Ze is verbaasd en verrast door een telefoontje van de peetvader van haar overleden man. Hij heeft een groot bedrijf overgenomen voor projectontwikkeling. Daar hoort een lap grond bij waar niets commercieels mee te doen valt. Daarom stelt hij Luisa voor dat zij het kan ontwikkelen als een buurttuin. Een plan dat Luisa ooit met haar Reuben had. Eigenlijk heeft ze er niet veel zin in, haar zus Joanna weet haar echter te overtuigen het wel te doen. 

Treurig dorp

En zo vertrekt Luisa, nadat ze ontslag genomen heeft, op een morgen naar Collaton. Een treurig dorpje in het arme Noordwest Engeland. Waar iedereen het liefst zou willen vertrekken. Het stuk grond is ruw en overwoekerd met braamstruiken, het is een grote woestenij. Hoe kan Luisa hier ooit iets moois van maken? Aan het plein staat één gebouw dat nog in gebruik is. Het is een sporthonk, gerund door Cas. Hij is docent en probeert de kinderen van Collaton zo van de straat te houden. Want de verleidingen van drank en drugs zijn groot in dit verarmde dorp. 

Harper

Luisa gaat aan het werk, maakt een ontwerp, begint puin te ruimen en hoopt vrijwilligers te motiveren. Dat valt niet mee, de bevolking is afwijzend, alleen de jongelui van het sporthonk helpen soms mee. Ook is er Harper, zij heeft een taakstraf en kan die in de buurttuin volbrengen. Maar ze is ook druk, heeft de zorg voor haar broertje, werkt in een garage en leert voor haar eindexamen. In de spaarzame uren die ze wel in de tuin doorbrengt begint Luisa haar te waarderen, Ze ziet dat Harper pienter is, een doorzetter, ze kan een grote toekomst voor zich hebben! 

Maatschappelijk tintje

Door de ogen van Luisa, Cas, Harper en de dorpsbewoners zien we de buurttuin langzaam groeien. Ook dat de weerstand in het dorp niet misselijk is. Hoe brengt Luisa dit project tot een goed einde? Krijgt Harper de kans om te gaan studeren? En wat is de rol van Cas in dit geheel? Gosling geeft dit verhaal een nadrukkelijk maatschappelijk tintje, dat maakt het net wat anders dan de gemiddelde feel-good roman.

Klik hier voor de luisterboekversie van dit boek.