‘Het geheime boek van Flora Lea’ van Patti Callahan Henry

Hazel Linden werkt in 1960 bij een antiquariaat maar het is haar laatste werkdag, ze gaat naar het beroemde veilinghuis Sotheby. Het is een fantastische uitdaging, al zal ze de gezelligheid van de winkel zeker gaan missen. De laatste klus in de winkel is het uitpakken van de post. Altijd weer spannend of er iets bijzonders of kostbaars bij zit. Vandaag zijn het een eerste druk, een handgeschreven brief van Hemmingway, een getekende druk van De Hobbit en een eerste druk van een geïllustreerd sprookje van de Amerikaanse auteur Peggy Andrews. 

Theems

Bij het zien van de eerste tekening begint haar hart al sneller te bonzen. Het is een rivier van sterren met twee meisjes ernaast. Als dan de titel van het boek zichtbaar wordt, is ze verbijsterd: Whisperwood and the River of Stars. Whisperwood, het geheime woud dat ze samen met haar jongere zusje Flora had bedacht. Waar ze hele verhalen mee gemaakt hadden, geheimzinnig en alleen bedoeld voor hun tweeën. Whisperwood dat met Flora in de Theems verdween, want in die rivier is ze verdronken. Nooit werd haar lichaam gevonden, hoe kan het dat er een boek over hun fantasiewereld verschenen is? Leeft Flora nog? Heet ze nu Peggy Andrews? Vragen, vragen, vragen! 

Knuffel

In 1940 verdween Flora. Zij en Hazel waren net als zoveel kinderen in Engeland aan de vooravond van WOII naar het platteland gestuurd. In Oxfordshire kwamen ze terecht bij een lieve gastvrouw met een tienerzoon, net zo oud als Hazel. Op een mooie zonnige oktoberdag gaan ze naar de rivier de Theems. En terwijl Hazel en Harry met andere dingen bezig zijn, verdwijnt Flora. Haar knuffel valt in het water, er wordt verondersteld dat Flora hetzelfde is overkomen. Het verdriet is onnoemelijk, Hazel voelt zich verschrikkelijk schuldig, ze had beter op moeten letten, dan was er niets gebeurd. En nu, twintig jaar later, staat door de vondst van het boek over Whisperwood haar hele leven op de kop! 

Patti Callahan Henry kwam in aanraking met het fenomeen Pied Piper, de regeringsoperatie waarmee in 1939 alle kinderen uit Londen naar elders werden overgebracht. “Weggestuurd vanwege de Duitse bommen, voorzien van bagagelabels om de nek en gasmaskers in de rugzak”. Met dit in gedachten begon ze deze sterke roman over liefde, trouw en familie.