Aan het begin van de
Kinderboekenweek wordt elk jaar de winnaar van de Gouden Griffel bekend
gemaakt, de schrijver van het mooiste en beste kinderboek van het jaar
ervoor. De Gouden Griffel 2015 is voor
Bette Westera met haar bijzondere dichtbundel over de dood. Dat klinkt als een heel zwaar boek, maar dat
is het niet. Zoals Bart Chabot ooit zei: “doodgaan is niet het einde van de
weg, doodgaan is van alle dag”, zo heeft Bette Westera van de dood een
poëzieproject gemaakt, met dagelijkse gebeurtenissen, humor maar ook met heel
ontroerende gedichten.
Puppy
Zoals in het gedicht ‘Zijn
stem’ over de jongen die langs het portret van zijn overleden vader loopt en
een gesprek met hem begint: “…hij is nog in de buurt. Hij praat met mij. Hij
mist mij ook, dat hoor ik aan zijn stem..”. Of het gedicht ‘Te klein’ over een
doodgeboren broertje of zusje: “Je was nog kleiner dan je kleinste kleertjes.
Je was nog kleiner dan je kleinste kruik…”. Humoristisch is het gedichtje ‘De
erfenis’ waarbij alle spullen van oma verdeeld zijn over de familie, alleen de
verteller kreeg niets, nou ja: “…En ik dan? Ik kom niks tekort. Ik had de
eerste keus: ik heb al negen jaar haar ogen en haar neus”. Niet alleen mensen gaan dood, ook de dieren
komen aan hun eind. Zo zal poes Minoes op een dag haar laatste adem uitblazen: “…we
nemen geen kanariepiet, geen goudvis en geen guppy. Als jij dood bent, poes
Minoes, dan mogen we een puppy!”
Beleving
Bette Westera heeft voor dit
project intensief samengewerkt met illustrator Sylvia Weve, de gedichten en illustraties vullen elkaar
aan, vormen één geheel. Het is een boek om telkens weer ter hand te
nemen, dan eens dit gedicht en dan weer een ander gedicht te beleven. Een boek dat op geen school mag
ontbreken, de gevoelens van kinderen bij
de dood van alle dag worden zo goed verwoord, een gedicht uit deze bundel zegt
duizend keer meer dan welk gesprek dan ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten