Laura was hopeloos verdwaald,
volkomen de weg kwijt. Prozac , pinot grigio en het ontkennen van nare dingen
hielden haar nog enigszins op de been nadat ze haar man had verlaten. In de wachtkamer van de psychiater valt haar
oog op een vacature, een oudere heer zoekt een huishoudster. Omdat Laura laag gekwalificeerd is en geen
uitzicht heeft op een betere baan, gaat
ze solliciteren. Tot haar verbazing krijgt ze de betrekking en inmiddels werkt
ze al meer dan zes jaar bij Anthony Peardew. Peardew is een allercharmantste en
vriendelijke oude heer, weduwnaar, schrijver van korte verhalen en hij bewoont
een riant huis in een dorp niet ver van de grote stad. Hij heeft echter één
merkwaardige gewoonte, hij verzamelt al jaren lang gevonden voorwerpen.
Missie
Al deze gevonden voorwerpen
bewaart hij in zijn studeerkamer, kasten
vol met allemaal een kaartje eraan wanneer en waar het gevonden is. Niemand mag eraan komen, de collectie is
alleen voor hem. Maar Anthony voelt zijn einde naderen, hij besluit zijn huis
aan Laura na te laten, inclusief de collectie. Voorwaarde is dat Laura zal
proberen zoveel mogelijk van de gevonden voorwerpen weer bij de rechtmatige
eigenaar te brengen. Al zou ze maar één persoon vinden, dan is de missie al
geslaagd. Samen met het buurmeisje Sunshine en tuinman Freddy begint Laura aan
haar opdracht. Hoe gaat ze dit
aanpakken, zal het haar lukken überhaupt iemand te vinden die jaren geleden iets
kwijt geraakt is? Wat zijn de verhalen die achter de gevonden voorwerpen
steken? En komt het kleinood dat Anthony zelf ooit verloren heeft nog boven water?
Buitenspel
Met de ‘De bewaarder van
gevonden voorwerpen’ heeft Ruth Hogan een dijk van een debuut afgeleverd. Na een universitaire studie Engels en drama werkte
ze tien jaar bij de overheid. Een ernstig
auto-ongeluk en ziekte zetten haar aanvankelijk buitenspel. In de doorwaakte
uren na een chemokuur begon ze te schrijven en ‘De bewaarder van gevonden
voorwerpen’ is daarvan het resultaat. Een feel good boek in een
sprookjesachtige sfeer met een typisch Britse uitstraling, een verhaal over de
grote betekenis van ogenschijnlijk kleine dingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten