In Chilbury [Kent, Engeland] is er door het uitbreken van de Tweede
wereldoorlog een grote leegloop van mannen. Elke man die recht van lijf en
leden is, is opgeroepen door het leger,
de vrouwen blijven achter om het dorp te runnen. Als de dominee dan besluit het kerkkoor op te
doeken omdat er geen bassen en tenoren meer zijn, komen de vrouwen in opstand. Ze besluiten
zelf het kerkkoor in stand te houden en met behulp van een muzikale nieuwkomer wordt het koor binnen de kortste keren weer
een volwaardig vrouwenkoor. Maar dat is
niet alles wat er speelt in het dorp.
Bombardement
Zo is er de onderlinge strijd
tussen de dorpsverpleegster en de vroedvrouw.
De eerste is plichtsgetrouw en bijzonder kundig. De tweede is ook zeer
kundig maar iets minder nauwgezet, de vroedvrouw is namelijk best in voor een
kleine omkoperij, als ze ergens voordeel uit kan slaan zal ze dat zeker niet
laten. En dan is daar de wrede oud-brigade generaal die zijn oudste zoon verliest bij
oorlogshandelingen boven de Noordzee. Nu
heeft hij alleen nog maar twee dochters die zijn adellijke bezit niet kunnen
erven. Gelukkig is zijn vrouw zwanger
van hun vierde kind, mogelijk wordt dat de nieuwe erfgenaam. Het koor en alle andere verwikkelingen vallen
echter in het niet bij het grote bombardement dat hun kleine dorp treft. Zal het koor de vrouwen sterken en de kracht
en moed geven door te gaan? Of is dit
het definitieve einde van een toch al gehavende dorpsgemeenschap?
Vijf stemmen
Jennifer Ryan vertelt het
verhaal aan de hand van vijf verschillende stemmen uit het dorp. De vroedvrouw
Edwina Paltry [ brieven] , de dorpsverpleegster Mrs. Tilling [ dagboek], de
tieners Venetia en Kitty Winthrop, dochters van de brigade-generaal en de jonge
oorlogsevacuee Silvie zijn vijf stemmen die elk vanuit een ander perspectief de
zomer van 1940 beschrijven. Dat levert
een bijzondere roman op met nadruk op de bijzondere rol die vrouwen in WOII in
Engeland speelden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten