Mary en Dottie zijn
hartsvriendinnen sinds ze op de lagere school bij elkaar in de klas kwamen. Dottie
was altijd een beetje een buitenbeentje, werd veel geplaagd omdat ze dik was. Als
Mary dan bij haar in de klas komt en besluit vriendinnen met haar te worden,
zijn ze onafscheidelijk. Inmiddels zijn
ze allebei zeventien en werken bij de vestiging van het grote warenhuis Woolworth
in hun woonplaats Brighton. Het is 1963,
de Beatles en de Rolling Stones maken
furore, Dottie en Mary begeven zich voor
het eerst in het uitgaansleven. Mary heeft
grote toekomstplannen, ze kan heel goed tekenen en wil naar de kunstacademie in
Parijs. Dottie is meer down to earth, haar lijkt een gezin met veel kinderen
een prima toekomstperspectief.
Twee vrienden
Bij het uitgaan komen ze twee
vrienden tegen, Elton en Ralph. Elton speelt in een bandje, Ralph zorgt voor de
techniek. Mary raakt tot over haar oren verliefd op Elton, Dottie vindt Ralph
wel okay, pas later wordt hun band hecht en worden ze een stelletje. Mary vergaat
het minder goed, ze kan Elton niet voor
zich winnen, hij lijkt een losbol met elke week een andere vriendin. Ondanks de verliefdheden blijven Mary en
Dottie close, maar door een vreselijk incident wordt hun vriendschap wel heel
zwaar op de proef gesteld.
Jaren zestig
‘Jij, ik en de zee’ is een
bijzonder warm en soms ook heel humoristisch boek over twee opgroeiende tieners
in de jaren zestig. Een moeder die thuis is, lekker kookt en altijd tijd voor
je heeft, een soms brommerige vader, een grote getrouwde zus en een bijdehand
broertje, Dottie heeft het heel erg getroffen met het gezin waarin ze opgroeit.
Maar ook Mary, met zes broers, wie heeft dat tegenwoordig nog, een altijd
drukke moeder en een eigen slaapkamer vanwege al die broers, je ziet de
gezinnen voor je. Sandy Taylor weet de sfeer bijzonder goed te treffen in wat haar
debuutroman was. Inmiddels zijn er in Engeland twee vervolgdelen verschenen, hopelijk worden die snel in het Nederlands
vertaald.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten