‘Mathilde’ van Leïla Slimani

Mathilde, geboren in de Elzas, trouwt in 1946 met de Marokkaanse Amine Belhaj. Hij is met een Marokkaanse divisie in 1940 krijgsgevangen gemaakt en naar een kamp in Beieren gebracht. Hij weet te ontsnappen en komt in 1945 in de Elzas terecht. Daar leren ze elkaar kennen. Mathilde, een kop groter dan Amine, valt als een blok voor hem.  In 1946 vertrekken ze naar Marokko, eerst wonen ze bij zijn moeder in de medina in Meknès. Hoewel Mathilde uit de toon valt en tegenwerking krijgt, is het toch een gezellige drukte waar ze snel aan went. 

Kolonisten
Marokko is dan nog een Frans protectoraat gebied.  Er zijn veel kolonisten. De boerderij, gekocht door Amines vader, die Amine en Mathilde betrekken, ligt te midden van de boerderijen van de kolonisten. Het is een bar bestaan.  De landbouwgrond moet nog ontwikkeld worden, veel inkomsten zijn er niet, de stad ligt op meer dan een uur rijden, ze worden geminacht door de kolonisten, gewantrouwd door de Marokkanen. Al snel wordt er een dochter geboren, Aïcha,  na een paar jaar gevolgd door de komst van zoon Selim.  Als Aïcha naar school kan staat Mathilde erop dat ze naar een Franse zusterschool gaat. Mathilde zelf helpt haar buren en werknemers op medisch gebied. Dankzij een bevriende dokter krijgt ze steeds meer kennis over ziekte en gezondheid. 

Twijfel
De jaren verstrijken, het huwelijk van Mathilde en Amine staat vaak onder druk. Als Mathildes vader overlijdt, gaat ze een maand terug naar de Elzas. Ze twijfelt over haar terugkeer naar Marokko maar gaat wel. Ze legt zich deels neer bij de gewoonten en zeden daar. Maar soms flakkert haar vrijgevochten geest weer op. Is ze rebels, eigenwijs. Het wordt steeds gevaarlijker voor haar en de kinderen. Er is opstand tegen de Franse overheersing, hoe kunnen ze aan de woede van de rebellen ontsnappen? Is haar huwelijk bestand tegen de krachten van buitenaf? Is er nog een toekomst voor haar in het land van de anderen? 

Krachtig
Mathilde is het eerste deel van de trilogie ‘Het land van de anderen’. Slimani bouwt met dit boek een standbeeld voor haar grootouders Mathilde en Amine. Een soms hartverscheurend boek over de hardheid van het leven maar ook over het doorzettingsvermogen van beiden om een beter leven te creëren. De roman is krachtig van taal, inlevend en beeldend. Een prachtige inkijk in een andere cultuur en tijd.