‘Mavoklanten’ van Jim Jansen en Pieter de Brock

Afgelopen week hebben weer duizenden leerlingen van groep acht hun laatste Citotoetsen gemaakt. Binnenkort krijgen ze de uitslag te horen. Maar naast die uitslag is er ook het oordeel van hun leerkracht. Zo kan het zijn dat een kind een goede score heeft gehaald maar de leerkracht toch het advies geeft voor een lagere onderwijsvorm. Vmbo in plaats van havo bijvoorbeeld. Omdat de ouders laagopgeleid zijn. Of een migratieachtergrond hebben. Mogelijk dat het ook andersom is. Lage Citoscore, toch een havo of vwo-advies. 

Minister

Dat de mavo of het vmbo geen belemmering hoeft te zijn voor een carrière in politiek, wetenschap of de kunsten bewijzen de “inspirerende interviews over een onderschatte school” van Jansen en De Brock. Lichtend voorbeeld is natuurlijk de huidige Minister van Onderwijs Dennis Wiersma. Opgegroeid in Friesland in een gezin met laagopgeleide ouders die toen hij nog jong was uit elkaar gingen. Een slechtere start lijkt niet mogelijk. Maar door hard werken, goede motivatie en stapelen lukte het hem zijn huidige positie te veroveren. Spijt van zijn lange omweg heeft hij niet. “Ik was gewoon iemand die op de mavo hoorde”. 

Fries meisje

Paul de Leeuw, Francis van Broekhuizen, Willie Wartaal, Dieuwertje Blok, Bettine Vriesekoop, Tim Knol, allemaal belandden ze om verschillende redenen op de mavo, allemaal hebben ze zich prima gered. Maar het kan nog gekker: Jeroen van der Waal verliet de mavo zonder diploma. Werd dekknecht op de binnenvaart. Begon na tien jaar en vele vaardiploma’s toch te twijfelen aan zijn loopbaan. Studeerde aan de Open Universiteit en is nu hoogleraar sociologie. En dan dat Friese meisje Ciska Wijmenga. Te vroeg geboren, een klein en tenger meisje. Haar ouders wilden haar niet elke dag kilometers laten fietsen, daarom ging ze ondanks een hoger advies naar de plaatselijke mavo. Nu is ze Rector Magnificus van de Rijksuniversiteit Groningen. 

Hulde

Jansen en De Brock hebben niet alleen de verhalen verzameld, tussendoor is er door deskundigen in hun vakgebied uitleg over de geschiedenis van de mavo, het puberende brein, vroegtijdige selectie en kansenongelijkheid en adolescentie en groepsprocessen. Het voorwoord is van Marcel van Roosmalen die hulde brengt aan iedereen die de mavo heeft overleefd, vooral de docenten. Al met al een zeer leesbaar en inspirerend boek voor iedereen die wel of geen mavo heeft gedaan.