‘Het volgende station’ van Hiro Arikawa

Takarazuka is een middelgrote stad in de regio Kansai op het eiland Honshu in Japan. Binnen het stadsgebied loopt een spoorlijn van de Hankyu Spoorwegmaatschappij. Het is een drukbezochte lijn, men kan zowel naar Kobe als naar Osaka reizen. Onderdeel is een klein en vrijwel onbekend lijntje van Station Takarazuka naar Station Nishinomiya-Kitaguchi. Onderweg zijn er zeven haltes, elk met zijn eigen bijzonderheden. Zo is vlak bij de eerste halte de grote Centrale Bibliotheek. Masashi komt er geregeld. Altijd op zoek naar interessante titels. Hij herkent de jonge vrouw die deze dag naast hem plaats neemt onmiddellijk. Zij is het die hem geregeld te snel af is en zijn favoriete boeken voor zijn neus wegkaapt. Nu heeft hij de kans er iets van te zeggen. Of toch maar niet? 

Bruid

Op het volgende station stapt Shoko in. Gekleed in een feestelijke witte jurk komt ze van de bruiloftsreceptie van haar ex. Hij is gevallen voor een ander, een collega. Woedend is ze. Met haar komst probeerde ze het stel in een kwaad daglicht te zetten. Hun reputatie aan te tasten. Terwijl zij uitstapt wordt ze gezien door een klein meisje dat met haar oma op pad gaat. Het meisje denkt dat Shoko een bruid is, haar grootmoeder weet wel beter. 

Impact

Zo zijn er op elk traject tussen de verschillende haltes weer andere reizigers. Sommige van hen worden net als Shoko en Masashi uitgelicht. Ze komen in contact met medereizigers, het kan een afgeluisterd gesprek zijn, een losse opmerking of een conversatie met meer diepgang. Maar in ieder geval wel genoeg om een verandering in gang te zetten. Om, net als Yasue Ito, niet meer met een groep rijke dominante vrouwen op te willen trekken, of als Shoko ontslag te nemen en te verhuizen naar een buurt in de nabijheid van een ander station.  De toevallige ontmoetingen hebben een grote impact op de hoofdpersonages. Zoals we een half jaar later horen, als ze de route in omgekeerde richting nemen. 

Normen en waarden, omgangsvormen, cultuur en schoonheid, ongemerkt krijg je als lezer hier heel veel van mee. Arikawa laat Japanners over elkaar oordelen, soms sta je te kijken hoe anders het in Japan is, maar vaak is de overeenkomst met onze cultuur groter dan we ooit hadden kunnen bedenken.