Vijftiger Agneta zit gevangen in een saai huwelijk. Haar man Magnus is een sportfanaat, leeft volgens strenge voedingsregels en dwingt haar daarin mee te gaan. Op het oog doet ze dat, maar stiekem heeft ze stokbrood en lekkere kazen, verstopt achter de diepvries in de berging. En onder haar bed ligt een fles wijn. Hun kinderen zijn het huis uit, haar baan bij de overheid staat op de tocht, kortom, er is weinig om zich gelukkig over te voelen.
Oudere jongen
Dan leest ze een advertentie: “Oudere jongen hulp nodig hebben.” Er staat nog veel meer bij, alles in krom Zweeds, bijna onbegrijpelijk. De vraag komt uit Saint Carelle in de Provence. Frankrijk, au pair zijn, iets waar ze wel eens van gedroomd heeft, zou ze het aandurven? Baan opzeggen, alleen met de trein naar Frankrijk en last but not least, Magnus vertellen dat ze weggaat? Ze twijfelt en twijfelt, maar als Magnus weer eens zijn riedel over hoe te leven ten gehore brengt, neemt ze een besluit. Ze gaat.
Klooster
Ze pakt haar biezen, neemt voldoende eten en drinken mee voor onderweg, raakt in Hamburg, waar ze over moet stappen, totaal in paniek. Raakt daar ook nog eens haar telefoon kwijt, maar wil niet met hangende pootjes terug. Ze zet door, wordt in Saint Carelle liefdevol ontvangen. Alleen blijkt de ‘oudere jongen, Einar’ de tachtig te zijn gepasseerd. Hij begint te dementeren, heeft het huis waar hij woont, een oud klooster, totaal verwaarloosd, vergeet zijn kennis van de Franse taal, waar is Agneta terechtgekomen?
Anjéta
Ze krijgt hulp van de vriendelijke buurvrouw Bonnibelle en barman Fabien, de opsteller van de advertentie. De moeilijkheid is dat zij geen Zweeds spreken en Anjéta, zoals ze haar daar noemen, geen woord Frans. Een week, belooft ze zichzelf, een week zal ze blijven. Maar na een week, volgt er nog één en nog één. Ze begint te wennen, begint anders naar zichzelf te kijken. Totdat Magnus plotseling voor haar neus staat.
Emma Hamberg, auteur, illustrator en scriptschrijver, schrijft met veel
gevoel en humor over haar hoofdpersonen, de karakters komen goed uit de verf,
de sfeertekeningen zijn geweldig. Er zijn inmiddels twee vervolgdelen
verschenen. Helaas nog niet in het Nederlands vertaald, maar dat
kan niet lang
op zich laten wachten.

Geen opmerkingen:
Een reactie posten