19 januari 2013

‘Juffrouw Dina… mijn moeder’ van Anneke van Heiningen


Als Dina van Heiningen op leeftijd is en haar huis moet verruilen voor een appartement komen voor het eerst  haar dagboeken ter sprake. Haar dochter Anneke vraagt er naar maar krijgt geen toestemming van Dina om ze te gaan lezen.  Pas na de dood van Dina in 2008 krijgt Anneke het bijzondere verhaal van haar  stugge, weinig toegankelijke moeder onder ogen.

Dagboek
Vanaf 1938 heeft Dina een dagboek bijgehouden, tot aan de bevrijding schrijft zij er veelvuldig in, vanaf 1945 nog maar een enkele keer.  Bij het begin van het dagboek werkt de in Hoevelaken geboren Dina in Amersfoort als manusje van alles bij een door  Juffrouw Loots geleide Montessorischool voor moeilijk lerende kinderen. Dina verzorgt de kinderen en helpt in het huishouden. In de Tweede Wereldoorlog wordt de school al snel een opvangplek voor Joodse kinderen en Dina hecht zich bijzonder aan hen.  Ondanks de spanning van de oorlog en de soms moeilijke omstandigheden, ervaart zij deze periode toch als een vrolijke tijd.

Zwart gat
Na de oorlog vertrekken de Joodse kinderen naar hun ouders of andere familie. Dina valt in een zwart gat, haar in 1947 gesloten huwelijk met de streng christelijke Roel is geen succes en na zijn overlijden vervalt ze helemaal in een isolement. Het leven valt haar zwaar, de dagelijkse gang van zaken laat haar onverschillig, de band met haar vier kinderen is gecompliceerd.  Voor dochter Anneke is de inhoud van de dagboeken dan ook een complete verrassing.  Zij ziet haar moeder voor het eerst als een jonge, vrolijke en moedige vrouw.  Als eerbetoon publiceert zij daarom de dagboeken,  aangevuld met informatie over het latere leven van Dina. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten