9 april 2019

‘Natalia’ van Roxanne Veletzos


De Roemeense Despina en Anton zijn in 1941 al tien jaar getrouwd maar kinderen zijn er niet gekomen. Despina verlangt  enorm naar een kind. Als er in het weeshuis waar haar nicht Maria als vrijwilliger werkt een meisje opgenomen wordt dat door haar ouders op een plein in de stad is achtergelaten, is ze bij de eerste aanblik van het kind helemaal verkocht.  Natalia is weliswaar geen evenbeeld van Shirley Temple, zo had Despina zich haar dochter altijd voorgesteld, de bijna vierjarige kleuter laat echter haar hart smelten. Na een gewenningsperiode van een aantal weken wordt Natalia definitief in het gezin van Despina en Anton opgenomen.  Ondanks de oorlog waarin Roemenië de zijde van Duitsland gekozen heeft, ontbreekt het Natalia de eerste jaren aan weinig bij de welgestelde familie Goza. 

Bombardement
Dat verandert als in 1944 de geallieerden Boekarest beginnen te bombarderen.  Despina vertrekt met Natalia naar het buitenhuis van haar oudste zuster op het platteland. Daar lijkt de oorlog weer ver weg. Alles verandert als Natalia doodziek wordt van het drinken van bedorven bronwater. Hoge koorts teistert haar lichaam, Natalia zal onbehandeld zeker sterven, alleen een kuur penicilline zal haar kunnen redden.  Wanhopig als Despina is, neemt ze haar kind toch weer mee terug naar Boekarest en via haar zwager weten ze het geneesmiddel vanuit Zwitserland te bemachtigen. Het tij keert,  de koorts zakt en Natalia wordt beter. Het tij keert ook voor Roemenië,  de koning sluit zich aan bij de geallieerden, opnieuw zijn er bombardementen, nu door de Duitsers.  Uiteindelijk trekt in 1945 het Sovjetleger Roemenië binnen, de oorlog is voorbij maar de vrijheid lijkt voor Despina, Anton en Natalia verder weg dan ooit.

Waargebeurd
 “In angst en wanhoop dragen wij dit kind over aan God, in de hoop en het vertrouwen dat Hij haar zal redden” , dat is de tekst van het briefje waarmee de joodse moeder van Roxanne Veletzos door haar ouders werd achtergelaten.  Dit gegeven en de liefdevolle opvang in het adoptiegezin Goza zijn de feiten waarop dit grotendeels waargebeurde verhaal is geënt.  De afloop van de roman is fictie, in werkelijkheid trouwde Veletzos' moeder in Roemenië en emigreerden ze naar de VS. ‘Natalia’ is een aangrijpend boek waarin we een welgestelde Roemeense familie volgen gedurende WOII en de Sovjet overheersing.  Achterin de roman foto’s van Despina en Anton en hun adoptiedochter.   

Geen opmerkingen:

Een reactie posten