Femke bestiert met haar
moeder Trijn en grootvader Zwier de veeboerderij Schokland op het Hogeland in
Groningen. De gaswinning en de daarbij horende
aardbevingen hebben al heel wat schade
aan hun bedrijf toegebracht, een deel is zelfs onbewoonbaar. De experts die de schade moeten berekenen
laten het echter afweten. Ze traineren als een soort ontmoedigingsbeleid de
afhandeling van de schade, vooral de complexe zaken laten ze liggen. Op de
boerderij knettert het tussen moeder en dochter. Moeder Trijn is voorstander
van een zakelijke efficiënte bedrijfsvoering met schaalvergroting als
uitgangspunt, dochter Femke die het bedrijf op termijn zal overnemen wil de
biologische weg inslaan. Zij is enorm goed met dieren, niet zo goed met mensen.
Grootvader Zwier is vooral verbitterd en boos, hij wijt het voortijdige overlijden
van zijn vrouw aan alle commotie rond de aardbevingen.
Biologisch
Als de boerderij van buurman
Fokko met de grond gelijkgemaakt wordt lijkt alles in een stroomversnelling te
raken. Fokko heeft zich uit laten kopen
maar het geld is lang niet genoeg om alle schulden te betalen. De stemming op het
Schokland wordt er door deze wetenschap niet beter op, de angst dat het hen ook
zal overkomen is levensgroot. Moeder Trijn probeert de heren van de instanties
te vriend te houden, Femke wil er liever dwars tegenin. Ze wordt daarbij
gesteund door een jonge boerin die een boerderij van een natuurorganisatie
beheert. Met haar kan ze praten over haar plannen om biologisch te gaan. Samen
gaan ze naar protestbijeenkomsten, ze raken bevriend en vinden elkaar al snel meer dan aardig. Maar houdt de relatie stand in een tijd dat
ieder onder hoogspanning staat? Of zijn
de aardbevingen allesbepalend in de onderlinge relaties van de Hogelanders.
Kort en bondig
Goldschmidt begint het
verhaal in februari 2017. Een jaar lang volgen we Femke, haar moeder, grootvader
en de andere Hogelanders waarbij de stem van Femke het sterkst spreekt. Haar natuurbeschouwingen
zijn heel beeldend, de dialogen zijn
meest kort en bondig. Goldschmidt heeft
om dit boek te schrijven gedurende twee jaar langere periodes op het Groninger
platteland gewoond. Ze werkte mee op een
boerderij, ging naar protestbijeenkomsten en sprak vele betrokkenen. ‘Schokland’ is dan ook met veel kennis van
zaken geschreven en getuigt van een grote interesse voor de Groningers en de aardbevingsproblematiek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten