‘Ooit gelukkig’ van Nico Dijkshoorn

Nadat Nico Dijkshoorn het boek ‘Nooit ziek geweest’ waarin hij met zijn vader afrekent,   heeft uitgebracht, bekruipt hem het gevoel dat hij daarin toch wel erg hard geweest is.  Hard voor zijn vader, hard voor zijn moeder, hard voor zijn broers en hard voor zichzelf.  Je dementerende vader op tv een klootzak noemen, een narcistische vent met een raar gevoel voor humor. Voor wie alles en iedereen moest wijken. Die je jeugd verpest heeft en ook je volwassen leven. Naar wie je niet meer om wil kijken. En dat ook niet doet.

Nel

Dan komt het vervolg: ‘Ooit gelukkig’ waarin zijn moeder Nel de hoofdrol krijgt.  Ook zij raakt steeds meer in de versukkeling, haar eindeloze gebabbel en gedesoriënteerde gedrag, Nico kan het eigenlijk niet langer aanzien. Steeds minder vaak bezoekt hij haar.  Thuis wonen kan niet meer, er komt een crisisopname in een tehuis in Aalsmeer.  Herinneringen aan hoe ze vroeger was komen bij Nico boven. Ooit was ze gelukkig, in Zwitserland was dat, waar ze als tiener een paar maanden verbleef.  Maar nu takelt ze af in een tehuis terwijl Klaas op een andere locatie wegkwijnt.

Tia

Kort na elkaar overlijden ze en dan overkomt Nico dat waar zijn moeder zo onder leed,  hij krijgt meerdere tia’s.  Zijn leven staat op de kop. Paniek, onzekerheid, angst om dood te gaan,  toch doorzetten, afmaken wat je begonnen bent,  realiseren dat je nooit weer de oude zult zijn, het treft hem als een bliksemschicht. Lieve mensen om hem heen bekommeren zich om zijn gezondheid maar ook om zijn gemoedsgesteldheid. Dat zet hem aan het denken. Hoe deed hij dat zelf bij zijn moeder, bij zijn vader? Heeft hij gefaald? Of was het wel okay zoals hij ermee omging? Vragen die alleen hijzelf kan beantwoorden.

Heftig

In ‘Ooit gelukkig’ kijkt Dijkshoorn zichzelf diep in de ogen.  In korte zinnen en heftige taal beschrijft hij het proces dat zich bij hem plaats vindt. Hij neemt zichzelf op de korrel, is nietsontziend in zijn waarnemingen. En als we mogen geloven dat de dialogen met zijn moeder waarheidsgetrouw zijn opgeschreven, dan heeft  hij zijn taalgebruik niet van een vreemde.  Een confronterend boek  dat je aan het denken zet.