Kim en Mia Timmers verblijven
al tien jaar in een psychiatrische inrichting voor jeugdige delinquente meisjes
op Marken. Ze zitten daar in verband met de moord op hun ouders en hun jongere
zusje Jo. Nu ze bijna eenentwintig zijn, wordt het tijd dat ze gaan
resocialiseren en gaan wennen aan een leven buiten de inrichting. Dat zal in
een safe house in Amsterdam plaats vinden,
een verpleegkundige van de
kliniek zal hen daarheen brengen. Maar als ze 24 uur na vertrek vanaf Marken
nog niet in Amsterdam gearriveerd zijn, wordt er alarm geslagen.
Verloren dossier
Pieter Vos, rechercheur van
de Amsterdamse politie wordt samen met zijn jonge collega Laura Bakker op de zaak
gezet. Allereerst proberen ze
achtergrondinformatie in te winnen en het oude dossier van tien jaar geleden in
te zien. In het archief blijkt echter
niets te vinden, het dossier is spoorloos net als de zusjes. Ook de collega’s die indertijd aan de zaak
gewerkt hebben zijn weinig toeschietelijk met informatie. Het lijkt erop dat iemand in de hogere rangen
alles het liefst in de doofpot ziet verdwijnen.
Als echter het dode lichaam van de verpleegkundige aanspoelt en er
bovendien iemand opduikt die beweert het derde zusje van het gezin te zijn komt
de zaak in een stroomversnelling en is er geen houden meer aan.
Onaangenaam
Dit is de derde roman van de
Britse auteur David Hewson met Pieter Vos in de hoofdrol. Met zijn goede karaktertekening en een weergaloos
spannend plot weet Hewson de lezer snel bij het verhaal te betrekken. Van de karakters springen vooral de zusjes
Timmer eruit. Hoewel je medelijden met ze zou kunnen krijgen roepen ze geen
enkele vorm van affectie op, eerder het
tegendeel, je kunt ze met geen
mogelijkheid aardig vinden. Aan Pieter
Vos de taak toch hun belangen te
behartigen en het web van bloedige misdadigheden dat hen omringt te ontrafelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten