Tasmanië 1905. Christy zit
met haar kinderen en kleinkinderen rond tafel. Haar man is net overleden, de
kinderen die verspreid over Australië wonen zijn sinds lage tijd weer eens
allemaal tegelijk bij haar. Christy haalt eens diep adem en meldt de kinderen
dat ze nog één keer terug wil naar haar geboorte-eiland Skye bij Schotland. Als
jong meisje heeft ze haar geboortegrond ongewild moeten verlaten. Het leven was
haar aanvankelijk niet gunstig gezind maar nu heeft ze grote bezittingen en kan
zich deze reis permitteren. Ze is vastbesloten, ze is altijd heel zelfstandig
geweest, dit moet gaan lukken. Haar oudste dochter Anne ziet het echter
helemaal niet zitten. Annes dochter Kathryn daarentegen wel, zij werpt zich op
als chaperonne. Anne ziet zich gedwongen ook mee te gaan, met grote tegenzin
scheept ze zich met haar moeder en dochter in.
Skye
Aangekomen op Skye ziet
Christy haar jeugd weer scherp voor zich. De armoede, de ruige natuur, het
standsverschil, alles komt terug.
Langzaam komen de verhalen boven en begint ze Anne en Kathryn erover te
vertellen. Bij haar kleindochter vindt ze veel begrip, de bemoeizuchtige en
hardvochtige Anne daarentegen oordeelt alleen maar negatief. Ze kleineert haar
moeder, schetst tegenover derden een beeld van een oude hulpbehoevende vrouw. Hoe heeft de goede verstandhouding die er eens
tussen hen was zo schipbreuk kunnen lijden. Al verhalend komt er veel naar
boven maar de donkerste geheimen kan Christy nog niet prijs geven. Een
aangespannen rechtszaak in Australië dwingt haar echter schoon schip te maken
en met steun van haar kinderen het verleden een plek te geven.
Levensecht
Zowel Skye als Australië
spelen een prominente rol in deze romantische historische roman. Het harde
leven midden en eind negentiende eeuw, het pioniersbestaan, de goudkoorts,
onverwachte vriendschappen en ondernemingszin bepalen het leven van de jonge
Christy. Tamara McKinley weet deze verschillende verhaallijnen prachtig te
combineren, in het tempo van deze lang
vervlogen tijd komen de hoofdpersonen levensecht tot hun recht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten