Testament
Ze ontmoetten elkaar toen hij
bij haar op kantoor kwam om een testament te laten maken. Er was onmiddellijk een
klik, ze bleken beide een Ierse achtergrond te hebben, ze gingen samen een
broodje eten. Het was het begin van
alles. Maar nu is het allemaal voorbij. Connor is dood, fietsongeluk. Hij was
op weg naar haar. En Ana rouwt, maar ze kan het met niemand delen. Niemand weet
van hun affaire. Ana benoemt zichzelf als executeur testamentair, het testament
liep al via hun kantoor. Zo denkt ze toch nog wat contact met Connors leven te
houden.
Troost
Ze denkt dat dat troost zal
brengen. Maar zo werkt het niet. De confrontaties met zijn weduwe Rebecca
leveren alleen maar meer stress op. Ana wordt er bijkans gek van. Neemt dingen
mee uit Connors huis, het brengt geen verlichting. Haar eigen man en kinderen
lijden onder de onverschilligheid die ze voor hen aan de dag legt. Alles gaat
mis, alles gaat kapot. Hoe kan ze nog verder met haar leven? Wie kan haar
helpen? Wie begrijpt haar? Niemand, niemand, niemand.
Stroom
Crossan neemt je als lezer
mee in de koortsachtige zoektocht van Ana. In een stroom van korte vaak
staccato-achtige zinnen waarbij veel genoemd maar weinig uitgesproken of
verklaard wordt. In één alinea vlieg je heen en weer door de tijd, de korte
hoofdstukjes springen van de hak op de tak, als lezer moet je het hoofd er goed
bijhouden. Wie dat lukt leest een fantastisch mooi boek, soms poëtisch, dan
weer rauw, over een jonge vrouw, echtgenote, moeder die haar verdriet nergens
kwijt kan en niet meer weet hoe verder te gaan. Een boek om in één adem uit te
lezen en dat je nog lang zal heugen. Eerder verscheen van Crossan het boek ‘Toffee’.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten