Diep respect
Dat de positiviteit van Van Oomen zwaar overdreven is ondervindt Josie aan den lijve. Klas 3a, die vreselijk achterloopt met wiskunde, wordt haar klas. Maar zestien leerlingen, hoe moeilijk kan het zijn. Heel moeilijk, Josie weet de klas niet te boeien, de leerlingen keten, doen precies waar ze zin in hebben. Tot Van Oomen binnenkomt. Dan draaien ze als een blad aan een boom om. Diep respect hebben ze voor hem. Hoe doet hij dat? Na een week wil Josie het al opgeven. Van Oomen praat haar om, hij ziet dat ze oog voor de leerlingen heeft, dat is belangrijk.
Deprimerend
Zo zien we Josie verder modderen. Een paar leerlingen mag ze wel, Yasmina die eigenlijk een Havoniveau heeft, Amir die wel wat ambitie heeft, Carmen met haar 60.000 volgers op Instagram, de rest is onmogelijk. Josies persoonlijke omgeving is ook al zo deprimerend, ze woont in het huis van haar overleden grootvader. Alles is nog zoals het vijftig jaar geleden was. De enige die haar wat op kan fleuren is haar neef Eddy. Maar die geeft ook vaak niet thuis.
Ondergang
Het begint te kantelen als Josie Carmen bijles gaat geven. Bij Josie thuis. Dat is de voorwaarde van Carmen. Hoever wil Josie gaan met bijles? Kan Carmen zich losmaken uit haar milieu? Is Josie op weg een held te worden door haar betrokkenheid? Of bewandelt ze het onomkeerbare pad naar de ondergang!
Rugzak
Van der Werf, docent, columnist en recensent van het Dagblad Trouw, heeft
zelf ooit op een school als het W.S. gestaan en weet dan ook een levendig beeld
van een achterstandsschool te treffen. Waar elke leerling een rugzak heeft en
ouders meestal onverschillig over de vorderingen van hun kinderen zijn. Een
school waar de Josies van deze wereld niet echt passen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten