Eleanor Oliphant heeft haar
leven strak op orde. Elke werkdag verloopt hetzelfde, opstaan, naar het werk,
lunch met een kruiswoordpuzzel uit de krant, vervolg werk, om vijf uur naar
huis en iets te eten scoren. De avond
brengt ze thuis op de bank door, elke woensdagavond heeft ze contact met haar
moeder. Op vrijdag koopt ze twee flessen
wodka, tegen zondagavond heeft ze die soldaat gemaakt, het weekend gaat min of
meer in een roes voorbij. Het bevalt
Eleanor prima, voor haar hoeft het niet te veranderen. Behalve dat ze zich toch wel wat eenzaam en
bedrukt voelt. Iets gelukkiger zou ze wel willen zijn.
Ongeluk
De ommekeer komt als ze op
een vrijdag samen met een collega oploopt
om naar huis te gaan. Aan de overkant van de weg stort een oude man ter
aarde. Collega Raymond snelt ernaar toe om de man te helpen. Eleanor wil er
aanvankelijk niets van weten, de man zal wel dronken zijn, maar Raymond zet haar aan het werk, terwijl
hij de hulpdiensten belt moet ze de man
aan de praat houden. Ongewild wordt ze
door dit incident de levens van Raymond en Sammy, de oude man, binnengetrokken. Ondanks zichzelf begint
Eleanor ietwat te ontdooien.
Mopperpot
In eerste instantie denk je
wat een vreemd mens is die Eleanor. Haar taalgebruik, zoals ze over andere
mensen denkt, ze lijkt een oude mopperpot. Dat is ze echter niet, nog maar rond
de dertig heeft ze echter een oude ziel. Een ziel die bovendien net als haar
uiterlijk heel erg beschadigd is. Eleanor draagt de littekens van haar jeugd
mee, langzaam maar zeker lijk je er achter te komen hoe de vork in de steel
zit. Of toch niet. Raymond is in alles haar tegenpool, heel makkelijk, slordig,
geen gevoel voor decorum, niet oordelend en super ontspannen. Hij heeft iets wat Eleanor niet kent,
empathie, en dat is uiteindelijk haar redding.
Liefdevol
‘Ik ben Eleanor Oliphant’ is
de debuutroman van de Schotse Gail Honeyman. Het boek heeft prijzen in het
Engels taalgebied binnengehaald en is in veel landen vertaald. De omschrijving van de Observer “liefdevol, grappig en uitdagend” klopt als een bus. Een boek om in één ruk uit te lezen en nog lang aan terug te denken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten