In 1996 verhuist de jonge
Amerikaanse Katherine naar Napels om daar een drie maand durende stage op het
Amerikaanse consulaat te lopen. Nadat ze
zich georiënteerd heeft op de stageplaats vraagt ze de consul of hij haar kan
helpen huisvesting te vinden. Die vraagt Raffaella Avallone een kamer voor haar te vinden, het wordt een
jongensinternaat dat in de zomer leeg staat. Bovenal vindt deze mevrouw
Avallone dat Kristine wel wat gezelschap kan gebruiken, ze stuurt haar zoon
Salvatore op Katherine af voor een date.
Salvatore neemt haar echter niet
mee uit zoals ze had verwacht, nee als rechtgeaarde Italiaanse zoon brengt hij Katherine linea recta naar de keuken van zijn mama.
Salvatore
Katherine is totaal
overrompeld door de manier waarop de familie Avallone met elkaar omgaat, hoewel ze in grote luxe wonen, is er in de
keuken geen enkel teken van decorum. De keuken is klein, gezellig, je zit bijna
op elkaars schoot, er wordt gekookt, geproefd, gelachen en soms ruzie gemaakt. Al het eten wordt met veel liefde klaargemaakt
en elke keer als Katherine iets nieuws te proeven krijgt, kijkt iedereen haar
verwachtingsvol aan. Langzaam maar zeker
valt Katherine voor het Italiaanse eten, voor Napels maar vooral voor
Salvatore. De drie maanden worden jaren,
ze trouwt met Salvatore en krijgt kinderen. Maar het is haar schoonmoeder Raffaella
die haar Italië echt leert kennen, inclusief al het lekkere eten dat ze nu zelf
ook klaarmaakt.
Famiglia
Dit waargebeurde verhaal
beschrijft de verwonderde kijk van een jonge vrouw op de gewoontes in een
vreemd land, haar integratie en haar
grote liefde voor haar Italiaanse famiglia. Een smakelijk debuut waarbij het water je soms in de mond loopt bij de
beschrijvingen van al die heerlijke gerechten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten