‘Meisje zonder hoop’ van Michael Robotham

Cyrus Haven, forensisch psycholoog, heeft het niet makkelijk. Zijn oudere broer Elias die twintig jaar geleden tijdens een psychose hun ouders en tweelingzusjes om het leven bracht komt mogelijk op vrije voeten. In principe heeft Elias levenslang tbs gekregen. Nu, na een jarenlange psychiatrische behandeling, heeft Elias om vrijlating gevraagd. Het is een lang proces, eerst op begeleid verlof, daarna een middagje alleen. Zo wordt het opgebouwd, weliswaar met een enkelband, maar toch. 

Evie Cormac

Cyrus is bereid Elias in huis te nemen. Daar woont ook al Evie Cormac, het meisje dat zich met behulp van Cyrus uit een uitzichtloze situatie heeft gevochten. Ze gaat nu naar school, hangt aan Cyrus en heeft er weinig vertrouwen in dat het met Elias wel goed zal gaan. Dan is er ook nog Mitch, die veroordeeld voor verkrachting van zijn buurvrouw zegt onschuldig te zijn. Maar is dat werkelijk zo? 

Intimidatie

Na de gruwelijke moord op een oudere man en de ontvoering van zijn dochter Maya wordt Cyrus door de politie in Nottingham ingeschakeld. Inspecteur Lenny Parvel heeft zijn hulp nodig, er zitten veel psychologische aspecten aan de moord en ontvoering. Haar collega Hoyle daarentegen probeert Haven zoveel mogelijk tegen te werken. Hij probeert Haven te intimideren, laat hem zelfs arresteren, wat is zijn belang bij deze acties? Alles komt in een stroomversnelling als het lichaam van Maya wordt gevonden. 

Glazenhaler

Onbedoeld speelt Evie ook een rol in de ontknoping. Mogelijk heeft zij de moordenaar gezien tijdens haar baantje als glazenhaler in een chique bar op Lace Market. Dat brengt ook haar in de problemen. Hoewel ze zelf ook een ster in het problemen veroorzaken is. Als ze wil bijdragen aan de oplossing en zelf acties onderneemt, gaat het geheid mis en belandt ze geregeld op het politiebureau. Waar Cyrus liefst de vrede bewaart, laat Evie alle alarmbellen rinkelen. 

Rasverteller

Michael Robotham heeft met dit derde deel over Cyrus en Evie weer een ijzersterke thriller afgeleverd. De rasverteller sleept je mee, schrijft met veel kennis over de forensische psychologie en laat je tot de laatste bladzijden gissen naar de ontknoping. Voorkennis van de eerste twee delen is niet noodzakelijk, de vele hints naar het verleden van Evie maken wel nieuwsgierig en het is zeker de moeite waard de eerdere delen ook te lezen.