‘Twee katten en wat honden’ van Simon Carmiggelt

Simon Carmiggelt, die is al zo lang dood, zult u zeggen. Al zijn Kronkels, voor degenen die daar te jong voor zijn, dat zijn de columns die hij voor het Parool schreef, zijn toch al wel bekend.  Klopt allemaal. ‘Twee katten en wat honden’ is zelfs een herdruk uit 2016 die toen blijkbaar aan de aandacht van ‘Boek van de Week’ is ontsnapt.  Jammer, want het zijn kostelijke verhaaltjes over zijn huisdieren, de katten, en de honden die hij her en der tegenkomt.  

Maanziek
Thelonious is de huiskater van de Carmiggelts.  Hij is nogal dom, snoeverig, klimt graag in de gordijnen, vangt vliegen en oh ja, hij slaapt heel veel. Hem vermanend toespreken heeft geen zin, hij klimt maanziek op schoot en begint met zijn schuurpapiertong ijverig de opgestoken vinger te likken. Ja, zo’n kater is het. Bemoeilijkt met alle liefde het schrijfproces, ligt het liefst op het papier dat beschreven moet worden en telefoneren is helemaal een ramp. 

Draaischijf
Op de telefoon met draaischijf, ja dit verhaal speelt lang geleden, in 1959, toen werd er nog met een telefoon met draaischijf getelefoneerd. Thelonious haalt graag uit naar die draaischijf zodat Carmiggelt voortdurend de verkeerde aan de lijn krijgt.  Na een tijdje komt er nog een katje bij, Picasso. Picasso woonde eerst bij Carmiggelts dochter. Nu daar een kleine geboren is wil Picasso alsmaar ook in de wieg. Dat mag niet en daarom is Picasso verhuisd. Dat werd oorlog, Thelonious en Picasso vochten elkaar de eerste dagen de tent uit. 

Kast
Gelukkig is dat na een week voorbij en nu is Picasso de baas. Ze is tien keer slimmer dan Thelonious, is hem steeds te snel af, zij heeft de broek aan. Ach waar zien we dat meer, dat de man het aflegt tegen de vrouw?  Eén ding begrijpt ze echter niet, hoe Thelonious op de kast kan klimmen. Gelukkig maar, het is de enige plek waar hij nog wat rust heeft. Daar heeft Picasso niets te zoeken! 

Verstrooiing
Zo brengt Carmiggelt nog steeds verstrooiing. Heerlijke verhalen met veel onderkoelde humor, verhalen waar altijd een lach in verscholen zit. Goed voor een verloren middag in een zonnige tuin, voor onderweg of op de camping.