‘Paris’ van Bert Wagendorp

‘Paris’ is het derde deel in de memoires van Abel Sikkink, de jonge journalist, die als jongetje met zijn gezin in 1847 vanuit de Achterhoek naar Amerika emigreerde. Bij hun tocht naar hun nieuwe thuis, komt het gezin om bij een scheepsramp op het Eriemeer, alleen Abel overleeft het. Hij denkt dat ook zijn jongere broer Antonie ontkomen is, maar niemand heeft de jongen na de ramp gezien. Abel wordt opgevangen door een jong gezin, krijgt een goede opleiding, wordt journalist van de lokale krant en verhuist daarna naar New York, voor een baan bij de New York Herald. 

Trein naar Parijs

Vervolgens doet hij, samen met zijn jeugdvriend Kalle, verslag van de gruwelijke en bloedige Burgeroorlog. Overleeft een aanval van tyfus, en gaat in 1867 samen met zijn vrouw Sandra en vriend Kalle op reis naar het Beloofde Land.  Sandra is de hele overtocht zeeziek, ze wil in de eerste stop-over in Marseille niet verder reizen. Aangezien Abel de reisgenoten aardig zat is, is het een makkelijk besluit niet verder te gaan maar de trein naar Parijs te nemen. Daar kan hij het correspondentschap van de NYHerald op zich nemen. 

La Commune

Het is een hectische tijd in de Franse hoofdstad. Het verschil tussen arm en rijk is enorm, er zijn maar weinig welgestelden die daar verandering in willen brengen. Verder dient zich een conflict met Pruisen aan. Uiteindelijk belegeren de Pruisische troepen Parijs, is er hongersnood onder grote delen van de bevolking, alleen voor de rijken verandert er weinig. De overgave krijgt nog een lelijk staartje als de volgelingen van de Commune, mensen die vechten voor gelijkheid en broederschap door de Franse regeringstroepen in de pan gehakt worden. Tienduizenden doden, de straten liggen vol met lijken, het lijkt alsof Abel terug is op de Amerikaanse slagvelden. 

Documentatie

Ook dit deel van de trilogie blijft boeien. Wel lijkt het alsof Abel wat meer afstand neemt, mogelijk hard geworden door zijn ervaringen tijdens de Burgeroorlog.  Wagendorp weet enorm veel geschiedenisfeiten in een verhaalvorm te gieten, het is geen opsomming, het zijn ‘echt’ de memoires van Abel Sikkink. Wat een werk moet dat geweest zijn, al die documentatie van al die historische personen die hij tegenkomt. Mijn kennis van deze periode in de geschiedenis is door dit boek in elk geval flink vooruitgegaan.

Klik hieronder voor de eerdere delen van de trilogie:

Phoenix

Kalle