Rozen door Leila Meacham

Deze onderhoudende roman verhaalt van een familie op een plantage in het zuiden van de Verenigde Staten.  Het verhaal speelt tussen 1914 en 1985 en omspant drie generaties.  Hoofdpersoon is Mary Tolliver, een verblindende beauty die in de loop der jaren transformeert tot een koude, berekenende plantage-eigenaar.  Haar broer Miles trekt in de Eerste Wereldoorlog in Frankrijk ten strijde en laat Mary de zorg voor de plantage en hun alcoholistische moeder. Een grote last voor een twintigjarige. 

Bovendien is er de strijd met de rivaliserende familie Warwick die de naastgelegen plantage bezit. De telg uit dit geslacht, Percy, en Mary Tolliver zijn als water en vuur.  Percy dringt erop aan dat Mary met hem trouwt maar Mary houdt koppig vol dat er in haar hart alleen maar plek is voor de plantage. Toch oefenen beiden een niet te stuiten aantrekkingskracht op elkaar uit die niet zonder gevolgen blijft.

Op haar oude dag, terminaal ziek en treurend over de foute beslissingen die zij in haar leven genomen heeft, besluit Mary door middel van haar testament, het tij alsnog te keren en de vloek die op de plantage en haar bewoners rust en hen in koudhartige mensen verandert, ongedaan te maken.

Dit vuistdikke boek , een ware familiesaga in de trant van Barbara Taylor Bradford en Colleen McCullough, is het debuut van de inmiddels al gepensioneerde schrijfster Leila Meacham. Door de verschillende verhaallijnen en het wisselende vertelperspectief boeit het boek van begin tot eind.

1000 plekken die je met kinderen in Nederland echt gezien moet hebben door Flip van Doorn.

De voorjaarsvakantie komt er aan en wie weet willen ouders, grootouders of verzorgers  een keer op stap met de kinderen. In het boek ‘1000 plekken die je met kinderen in Nederland echt gezien moet hebben’ staan maar liefst 999 plaatsen waar je met kinderen een leuke dag door kunt brengen. Per provincie en de Waddeneilanden worden tips en suggesties gegeven voor een dagje uit. Dicht bij huis is dat bijvoorbeeld het Nationaal Tinnen Figuren Museum in Ommen dat als volgt wordt omschreven: “minimensjes , gegoten van tin, een paar centimeter hoog en met de hand beschilderd. De complete Slag van Waterloo wordt er overgedaan”.  De schrijver vervolgt met: “ Als je toch in Ommen bent, de VVV heeft voor kinderen van 8-12 jaar een leuke speurtocht uitgezet met Klepperman Dieksie”.  De adresgegevens, de website en een leeftijdsindicatie worden vervolgens van elke plek genoemd.  

In de iets verdere omgeving worden onder andere Het wervelende wormgatpad in Dalfsen, De kleine tuinman in Dedemsvaart,  Gerrit Valk’s Bakkerij- en IJsmuseum in Hellendoorn en de Kijk-, doe- en zorgboerderij Aan ’t Zandeinde in Lemele genoemd.

De leukste plek is echter plek nummer 1000: je eigen kamertje thuis.  De schrijver zegt daarover: “ het is hartstikke leuk om erop uit te gaan en allemaal bijzondere plekken te zoeken, maar het fijnst is het om weer gewoon thuis te komen. Op jouw eigen plekje. Gewoon lekker thuis!”.

Mijn thuis door Waris Dirie

Waris Dirie, geboren als nomadedochter in Somalië, werd eind jaren tachtig een beroemd fotomodel in Engeland en verwierf uiteindelijk wereldfaam door haar boek ‘Mijn woestijn’ waarin ze verhaalt over haar jeugd, haar besnijdenis, haar vlucht op dertienjarige leeftijd om niet uitgehuwelijkt te worden en haar carrière in het westen. Als VN-ambassadrice vocht ze tegen genitale vrouwenverminking. 

In ‘Mijn thuis’ lijkt Waris Dirie haar plek gevonden te hebben. Ze vestigt zich in Afrika, eerst in Zuid-Afrika en vervolgens in Tanzania. De geboorte van haar tweede zoon Leon doet haar besluiten haar zwervende bestaan definitief op te geven en zich lokaal in Afrika in te gaan zetten voor de economische emancipatie van de Afrikaanse vrouw.  Waris Dirie beschrijft in dit boek haar zoektocht naar deze plek, de discriminatie die ze ondervindt, het moederschap, de politieke en sociale problemen in Afrika en de effectiviteit van ontwikkelingshulp. Ook komen de opnames van haar boek ‘Mijn woestijn’ aan bod.

Het geheel is zeer leesbaar met rake observaties en persoonlijke ontboezemingen.  Een intens persoonlijk verslag over strijdlust, afkomst en moederschap.

De Afghanistan-missie door Andy McNab en Kym Jordan

De ervaren Sergeant David Henley, hij heeft twee keer in Irak gediend, is met het 1^e peloton van het R-compagnie gelegerd in de Afghaanse provincie Helmand.  Zijn peloton bestaat voornamelijk uit onervaren militairen die het op moeten nemen tegen een vijand die vaak onzichtbaar is. Met bermbommen en raketbeschietingen worden ze door de Taliban bevochten.  Te midden van de aanslagen, gevechten en hinderlagen moet hij zijn peloton omvormen tot een geoliede vechtmachine.  Maar soms zijn heimwee, angst en zorgen om het thuisfront een grotere vijand dan de Taliban.

Thuis in Engeland wacht zijn hoogzwangere vrouw Jenny op zijn terugkeer.  Net als de andere vrouwen van de uitgezonden militairen, moet ze zich op eigen houtje zien te redden.  Door haar ogen zien we hoe de vrouwen het gemis van hun mannen ervaren. Voortdurend leven ze in angst dat er door een boodschapper van het leger aangebeld zal worden met de gevreesde boodschap dat hun geliefde is gesneuveld. 

Auteur Andy McNab is een voormalig Brits soldaat. Hij was meermalen uitgezonden naar Irak en werd in 1993 wereldberoemd toen hij zijn verslag van de mislukte SAS-missie Bravo Two Zero publiceerde.  Bij deze missie die door McNab werd geleid raakten  de acht leden van een geheime missie op zoek naar Scud raketten achter de vijandelijke linies in grote problemen. Drie teamleden overleefden het niet, vier werden gevangen genomen en één wist na een barre tocht van 320 kilometer Syrië te bereiken. 

Gepokt en gemazeld door de oorlog in Irak geeft McNab er in ‘De Afghanistan-missie’ blijk  van niet alleen oog te hebben voor de gevechtshandelingen maar ook de morele dilemma’s van de oorlog onder ogen te zien. 

Kleur je eigen regenboog door Gene Hayden

Over een paar dagen begint 2011. Een nieuw jaar begint vaak  met goede voornemens en nieuwe ambities. En even zo vaak sneuvelen  de gestelde doelen al snel weer in de sleur van alle dag.  Gene Hayden beschrijft in het boek ‘Kleur je eigen regenboog’  hoe je ambities waar kunt maken, hoe je doelen stelt en hoe je dat doel kunt bereiken. Ze doet dat aan de hand van obstakels die mensen met ambitie tegenkomen. “Ja maar hoe weet ik dat dit het goede idee is, ja maar ik heb geen idee hoe ik nu verder moet gaan, ja maar ik vind het niet zo leuk meer” zijn enkele titels van hoofdstukken.  In elk hoofdstuk staan tips en een oefening voor de lezer om dilemma’s en twijfels nader te onderzoeken en meer helderheid te krijgen over drijfveren en motivatie.  Ook bevatten de hoofdstukken, die kort en to the point zijn, een kleine samenvatting.  Op bijzonder humoristische, relativerende  en nuchtere wijze beschrijft Gene Hayden dat met grote en kleine stapjes en het af en toe jezelf een pluim geven voor gedane arbeid, je heel ver kunt komen in het bereiken van je gestelde doel.

Gene Hayden begon haar werkzame leven als journalist. Vervolgens werd ze professioneel  coach en nu biedt ze begeleiding aan mensen en teams binnen de overheid en het bedrijfsleven. Daarnaast geeft ze veel lezingen over het onderwerp.

Tuinvogels voor de lens en 1000 tips voor digitaal fotograferen en filmen

Pakjesavond is achter de rug en wie weet heeft de Goedheiligman wel een [digitale]fotocamera meegebracht.  Dan komen onderstaande boeken goed van pas.

In het  boek Tuinvogels voor de lens wordt  per tuinvogelsoort, van huismus tot sperwer, een omschrijving gegeven en verteld waar en wanneer je de vogel aan kunt treffen. Veel tips ook over het voedsel waar de tuinvogels op af komen. Zo eten merels graag rotte appels en hebben koolmezen een vaste plek om hun zaden op te peuzelen. Er zijn tips over  het fotostandpunt en wordt er ingegaan op het gedrag van vogels en op een vogelvriendelijke tuin.

De werking van verschillende [digitale] camera’s wordt uitgebreid behandeld. Ook hulpmiddelen als verrekijker en statief komen aan bod.

De heldere tips en de prachtige kleurenfoto’s in het boek nodigen uit zelf aan de slag te gaan. En wie voor wie niet van fotograferen houdt  is het een prachtig kijkboek. 

Voor wie nog meer van digitale fotografie wil weten is het boek  1000 tips voor digitaal fotograferen en filmen een geweldig naslagwerk. Het grootste deel van het boek is aan fotografie gewijd. De tips zijn onderverdeeld in de hoofdstukken: apparatuur, opnames maken, beeldbewerking en afdrukken. Elk hoofdstuk heeft een eigen kleur  dat  samen met de verklarende woordenlijst erg gemakkelijk is bij het terugvinden van de onderwerpen.  Elke tip heeft een korte beschrijving en bevatten veel duidelijke kleurenfoto’s, schermafdrukken en tabellen. De interessante tips zijn zeer divers en zowel voor de beginnende als de gevorderde fotograaf bedoeld.

Het is een zeer praktisch en inspirerend boek voor wie meer van fotografie wil weten. 

Het Duitse meisje door Chris Bohjalian

Januari 1945. De Tweede Wereldoorlog loopt op haar einde als de achttienjarige Anna, dochter van Pruisische aristocraten samen met haar geliefde, de jonge Schot Callum, vanuit het oosten van het Derde Rijk het westen probeert te bereiken. Callum is als krijgsgevangene vanuit een kamp op de boerderij van Anna’s familie te werk gesteld. Ook de korporaal Manfred, ontsnapt uit een trein op weg naar Auschwitz, voegt zich bij hen. Samen gaan ze op weg richting de Rijn, op zoek naar de Engelse en Amerikaanse linies. Op hun harde tocht komen ze in contact met joodse vluchtelingen en krijgt Anna weet van de verschrikkingen die zich in de kampen hebben afgespeeld. Bijzonder rauw brengt de auteur Chris Bohjalian de dodenmarsen uit de kampen in beeld, met portretten van bewaaksters die in hun ontreddering elke menselijkheid verliezen.

De confrontatie met een verwoest land, materieel en moreel failliet, heeft op de hoofdpersonen een bijna vernietigende uitwerking.

Dagboek

De aanleiding voor dit boek is  het dagboek van de Oost-Pruisische Eva Henatsch dat het tijdvak van 1920 – 1945 beslaat. Deze Eva woonde met haar gezin in het deel van Duitsland dat afwisselend in Duitse en Poolse handen was. In 1945 trekt zij, voor de Russische legers uit, richting het westen, een tocht die zwaar en angstwekkend was. De auteur kreeg in 1998 inzage in het dagboek maar het duurde nog tot 2006 voordat hij er de contouren van een roman in zag. Het resultaat is een niets ontziend boek met een hoopvolle afloop.

Hoog gegrepen door Karen Kingsbury

De Amerikaanse vrienden Chase en Keith hebben jarenlang met hun gezin in Indonesië gewoond. Daar werkten ze als zendelingen. Terug in de Verenigde Staten willen ze het uitdragen van hun geloof voortzetten. Ze pakken het echter geheel anders aan. Door het maken van een film willen ze de wereld verbeteren en de mensen op het rechte pad brengen. Maar bij het maken van de film gaat alles wat mis kan gaan ook flink mis. Hun eigen twijfel aan het geloof steekt steeds vaker de kop op en de vele familieperikelen leiden af  van het gestelde doel: het brengen van een radicaal christelijke boodschap. Terwijl een miljoeneninvestering op het spel staat dreigt hun project als een zeepbel uiteen te spatten.

Schrijfster Karen Kingsbury is in de Verenigde Staten een bestseller auteur wat betreft het christelijke boek.  Zij heeft al talloze romans op haar naam staan waaronder de ook in Nederland populaire serie over de familie Baxter.  Kingsbury hanteert een vlotte pen en geeft haar personages een extra dimensie mee door hun diepe geloof maar ook al hun twijfels te laten zien. ‘ Hoog gegrepen ‘ is het eerste deel uit een serie van vier. In het boek komen, in de bijrollen, ook personages uit voorgaande boeken van de schrijfster voor.

De pupil geschreven door Harry Mulisch

Afgelopen zaterdag is de schrijver Harry Mulisch op 83 jarige leeftijd overleden. Mulisch vormde  met W.F. Hermans en Gerard Reve de grote drie, de beste literaire schrijvers van het naoorlogse Nederland.  Dat een icoon gestorven is blijkt wel uit de berichtgeving in de media: het journaal, de kranten en de nieuwsrubrieken werden omgegooid na zijn  verscheiden. 

In de pupil, verschenen in 1987, zijn talrijke aanwijzingen te vinden dat het boek autobiografisch is.  De hoofdpersoon is een zestienjarige jongen aan wie tijdens zijn Italiaanse reis op zijn achttiende het ware schrijverschap wordt geopenbaard. Hij is een eigenwijze kwast  die zich ver boven iedereen verheven voelt, die op het eerste gezicht veel zelfspot bezit, maar alleen zichzelf serieus neemt. Maar wat aan de ene kant  ergerniswekkend aan hem is, is aan de andere kant onontbeerlijk voor zijn schrijverschap: zichzelf als een godheid zien die de compositie van de wereld in elke roman overdoet.  Het is precies het imago dat Harry Mulisch zich in de loop der jaren heeft aangemeten.

Mulisch heeft ook een Overijsselse connectie. Zijn grote roman ‘De ontdekking van de hemel’ schreef hij tijdens zijn verblijf op het buiten Groot Hoenlo in Olst. Het huis speelt een voorname rol in het boek en wordt Groot Rechteren genoemd. Het boek werd later verfilmd door de in Dalfsen woonachtige Jeroen Krabbé terwijl de opnames voor een groot deel plaatsvonden op kasteel Het Nijenhuis in Wijhe.  

Voetstappen in het zand geschreven door Sarah Challis

In het romantische en avontuurlijke verhaal van ‘Voetstappen in het zand’ volgen wij de nichten Emily en Clemmie Kingsley die na de crematie van hun oudtante Mary te horen hebben gekregen dat haar as in het Afrikaanse land Mali verstrooid moet worden. Ze is daar als jonge vrouw geweest maar niemand in de familie wist daarvan.  Clemmie heeft veel zin in de reis maar Emily ziet er erg tegen op, ze heeft net haar bedriegende vriend aan de kant gezet en heeft dus wel wat anders aan haar hoofd. 

Als uitvoerders van tantes laatste wil reizen de jonge vrouwen af naar Mali. Daar aangekomen komen ze op het spoor van een oud geheim en ontdekken ze waarom zij de enigen zijn die deze missie konden ondernemen.

Het verhaal is boeiend en levensecht geschreven met veel respect voor de geschiedenis van de Toearegs, het nomadenvolk dat in Mali woont en dat een belangrijke rol in het boek speelt. Een echte aanrader.

Sarah Challis woonde in Schotland en California. Nu woont ze met man en vier zoons in Dorset, Engeland.  Dit is haar eerst vertaalde boek in het Nederlands.