‘Het Cassandra complex’ van Holly Smale

Cassandra Dankworth zit in zak en as. Haar vriendje Will heeft het uitgemaakt en ze is ontslagen door haar horkerige baas Barry. En dat alles binnen een paar uur. Hoe krijgt ze het voor elkaar zich elke keer zo in de nesten te werken?  Ze is goudeerlijk, zegt waarop het staat en mag graag dingen uitleggen. Maar niemand zit daar blijkbaar op te wachten. 

Schuldig

In Londen, deelt ze een flat met Sal en Derek, een stel dat voortdurend ruzie maakt. Ze gunnen Cassandra een piepklein kamertje, één klein keukenkastje en één plank in de koelkast. Toch is haar kamer de veilige plek die ze nodig heeft. Tien jaar geleden kwam ze naar Londen, na het tragische ongeluk waarbij haar ouders om het leven kwamen. Ze waren op weg naar haar diploma-uitreiking in Cambridge. Cassandra voelt zich zo schuldig daarover! Leeft met de wetenschap dat zij de dood van haar ouders op haar geweten heeft. 

Verfstof

Maar goed, ze zit diep in de penarie, geen baan, geen vriend, geen geld en straks geen huis. Ze heeft haar bureau uitgeruimd en gaat naar het koffietentje waar ze elke dag een bananenmuffin haalt. Ze is te vroeg, ze zijn er nog niet. Ze loopt in paniek verder, komt in een antibontdemonstratie terecht, wordt besproeid met een verfstof en kan alleen maar denken dat ze deze dag over zou willen doen. En dan gebeurt het, ze is terug bij gisteren, haar vriend Will is er weer, op kantoor gaat het zoals het elke dag gaat, ze heeft nog verkering en is niet ontslagen. 

Rommeltje

Ze reist in de tijd. Niet heel ver terug, vier maanden is het maximum. Ze leert Will weer kennen. Dat is heel erg goed opletten, dat ze zich niet verspreekt, niet iets zegt wat ze onmogelijk kan weten. Het lijkt prachtig, de tijd terugzetten. Maar het wordt een rommeltje, samen met de nare zaken die ze wegpoetst verdwijnen ook goede dingen. Hoe wordt ze de tijd de baas? Is die te sturen? Houdt ze het in de hand? De tijd zal het leren. 

‘Het Cassandra complex’ is een heerlijk boek. Je moet er even inkomen, maar als je doorhebt hoe het zit is het zo pakkend dat je alleen maar tot het verrassende einde door wil lezen.