Danshal
Maria woont in een pension, vanuit haar kamer kan ze het huis van de doodgeschoten Rico zien. Vaak hebben ze samen gedanst en Maria heeft wel een oogje op hem. Ze heeft echter ook andere besognes, ze is op zoek naar haar vader die in Santos verdwenen is. Bovendien zoekt ze naar ander werk naast het dansen in de danshal waar ze voor betaald krijgt. Ze komt in een deftig huishouden terecht waar de vrouw des huizes de scepter zwaait. Eerst is het schoonmaakwerk maar als haar werkgeefster merkt dat Maria goed en netjes kan schrijven, veranderen haar werkzaamheden al snel in secretaressewerk. Ze vindt het geweldig.
Heldhaftig
De rust in het district wordt ernstig verstoord als de jonge luitenants van het leger in opstand komen tegen het regime. Het politiebureau van Eliades, waar hij zich met zijn team heeft verschanst, wordt in puin geschoten. Na nog één heldhaftige daad besluit Eliades naar zijn fuzenda op het platteland te gaan. Zijn vrouw had hij weken ervoor al weggestuurd, niets staat hem in de weg iemand mee te nemen. En zo geschiedt het.
Brieven
De twee verhaallijnen in deze roman lijken in het begin maar niet bij
elkaar te komen. Dat is ongetwijfeld de opzet want de ontknoping en de
verwevenheid van Eliades' wereld met die van Maria zijn zeer verrassend en zie
je niet gelijk aankomen. Maria vertelt haar verhaal in haar dagboeken waarin ze
brieven aan haar zus Artura schrijft. Eliades wordt door de auteur op de voet
gevolgd. Al met al een heel bijzondere roman met een zeer verrassende
ontknoping.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten