Lock
McLeish is een eeuwige brombeer en mopperpot, toch kan Kat goed met hem opschieten. Ze heeft enorm veel van hem geleerd. De taak die hij nu voor haar in gedachten heeft, spreekt haar echter helemaal niet aan. Er is een nieuwe minister van justitie die heilig gelooft in AI. Ze heeft bij een instituut op dat gebied een AIDE laten ontwikkelen die nu klaar is voor een pilot. Die zal bestaan uit het opnieuw doornemen van de vermissingszaken van de laatste tien jaar. Lock, zo heet de AIDE, zal onder leiding van Kat en met de hulp van de piepjonge professor die voor zijn ontwikkeling verantwoordelijk is, de zaken doorspitten om te zien welke zaak prioriteit moet krijgen.
Botsende karakters
Kat moet er niets van hebben. Lock is een machine, geen mens, en kan nooit een zaak beoordelen zoals een goede ervaren rechercheur dat doet. Maar McLeish is onverbiddelijk, ze gaat dit doen of langer thuis zitten. Haar team wordt uitgebreid met de ambitieuze jonge inspecteur Hasan, die wanhopig indruk probeert te maken op de knappe professor, en de nog jongere brigadier Browne. Een team van lik-me-vestje: een AIDE, een eigengereide prof, een tegensprekende inspecteur en een voortdurend misselijke brigadier. Hoe kan McLeish denken dat Kat deze mix van botsende karakters op één lijn krijgt?
Vlotte pen
Jo Callaghan is senior strateeg en doet onderzoek op het gebied van de
invloed van AI op de bevolking. Ze werkt dus veelvuldig met AI en kent de
weerstand hiertegen. Dat alles heeft ze verwerkt in deze kostelijke detective.
Geweldige dialogen, eigengereide en goed uitgewerkte karakters, humor en een
vlotte pen maken dit boek al heerlijk om te lezen. Maar de rol van Lock, de
AIDE , tilt dit debuut ver boven de gemiddelde detective uit. Lees dit boek,
ook als je niet van detectives houdt.
