‘Kasper: achtbaan op losse schroeven’ van Jeroen van Veen

Jeroen van Veen is de vader van Kasper. Als Kasper net anderhalf is wordt er bij hem een hersentumor geconstateerd. Acht centimeter groot. Kaspers kansen op genezing lijken nihil, maar verlenging zit er misschien wel in. Met allerlei verschillende chemo’s wordt de tumor bestreden. Het is als schieten met een hagelgeweer op een mug, hopen dat één van de chemo’s wat zal gaan doen. Na tien weken is er een nieuwe MRI scan, helaas geen goed nieuws. Toch wordt er doorgezet, Kasper komt in een lang traject terecht. 

Ontwricht
Het is niet alleen voor Kasper een lijdensweg, het hele gezin raakt ontwricht. Jeroens vrouw Charlotte is op het moment van de eerste diagnose zes maanden zwanger. Na eenenveertig weken wordt zusje Doris geboren. Hoe kun je nog blij zijn met de geboorte van dit mooie vrolijke meisje terwijl je weet dat je andere kind doodziek is? Grote broer Brent is ook  van de leg. Hij snapt al wel een beetje wat er speelt maar is te jong om alles te begrijpen. Kasper staat in het middelpunt van al hun doen en laten. 

Protonen
Het uiteindelijke doel is bestraling. Daarvoor moet Kasper drie zijn, eerder kan het niet. Jeroen, auteur, kunstenaar en creatief, heeft bij de eerste diagnose ontslag genomen. Het is de beste beslissing die hij heeft kunnen nemen: voor Kasper zorgen. Charlotte blijft werken, van één salaris kunnen ze ook prima rondkomen. Jeroen is dus ook degene die overal met Kasper vanuit Amsterdam naartoe gaat. Naar het AMC en naar het Prinses Maxima Centrum in Utrecht. En als Kasper drie is zes weken lang naar Groningen voor de protonenbestraling. 

Levenslustig
Het is niet moeilijk om met Kasper op pad te gaan. Hij is meestal heel vrolijk, kien voor zijn leeftijd, maakt makkelijk contact, kletst met iedereen, is levenslustig en soms heel boos of verdrietig. Ook dan is er begrip. Hij is de lieveling van veel behandelaars. 

Spoiler alert
Jeroen houdt het dankzij Kasper zelf ook lang vol. Als er duizend dagen voorbij zijn besluit Jeroen al de verhalen rond het ziekteproces te verwerken in een boek. In korte hoofdstukjes leef je met hem en Kasper mee. Je gaat van Kasper houden, het is zo’n vrolijk en aandoenlijk kind. Je hoopt dat het goed af zal lopen, maar helaas, Kasper redt het niet.