‘Morgen en morgen en morgen’ van Gabrielle Zevin

Sadie en Sam leren elkaar op een bijzondere wijze kennen. Hij ligt in het ziekenhuis met een verbrijzelde voet, zij komt dagelijks in hetzelfde ziekenhuis waar haar zusje wordt behandeld voor kanker. Hij is twaalf, zij elf. Als haar ouders bij haar zusje zijn loopt Sadie zich te vervelen. Een receptioniste wijst haar op de speelkamer waar je ook kunt gamen. Daar komt ze Sam tegen. Hij is helemaal verslingerd aan de game die ze daar kunnen spelen. Het is midden jaren negentig van de vorige eeuw, veel is er nog niet op game gebied. Maanden spelen ze dagelijks hun spel. Tot Sam erachter komt dat Sadie het als vrijwilligerswerk beschouwt. Hij dacht dat ze vrienden waren, hij wil geen liefdadigheid zijn en verbreekt abrupt het contact. 

Hit

Zeven jaar later komen ze elkaar weer tegen. Beiden studeren inmiddels, maar ze laten hun studie schieten om samen een game te maken. Een game gebaseerd op hun culturele roots, Aziatisch (Koreaans) en Ashkenazi (Oost Europees Joods). Sams kamergenoot Marx wordt er ook bij betrokken. Hij is de producent, zorgt ervoor dat alle faciliteiten aanwezig zijn voor Sam en Sadie om ongestoord door te kunnen werken. De game wordt een hit. Hij is prachtig gemaakt, zijn tijd ver vooruit, zeker vergeleken met de tamelijk primitieve games van die tijd. 

Moeizaam

Sam is degene die de game gaat promoten, een groot bedrijf wil graag instappen om meer games te maken. Sadie voelt zich echter achtergesteld. Zij is degene die de game technisch heeft ontworpen, wil meer de artistieke kant op, Sam gaat daar niet in mee. Een groot succes wordt het wel, hun bedrijf wordt toonaangevend, iedereen wil graag bij hen werken. Met Sam en Sadie gaat het moeizaam, ze trekken elkaar aan en stoten elkaar af. Het is Marx die de boel bij elkaar houdt. Maar kan hij de twee weer bij elkaar brengen? 

Drempel

‘Morgen en morgen en morgen’ is een fijn boek over drie gepassioneerde jonge mensen die niet goed weten hoe ze hun liefde voor het gamen en voor elkaar tot bloei kunnen laten komen. Voor wie weinig van gamen weet zijn de uitgebreide technische verhalen mogelijk een drempel. Maar je kan er ook overheen lezen en je aandacht geven aan de onderlinge relaties.